53132

musi posiadać wykształconą strukturę hierarchiczną;

pomiędzy stanowiskami musi istnieć określony, ściśle przestrzegany

podział kompetencji;

każdemu stanowisku powinien być przypisany określony zakres władzy i odpowiedzialności;

na każdym stanowisku musi obowiązywać dyscyplina i systematyczna kontrola;

na każdym stanowisku wymagana jest zgodność kwalifikacji z pełnioną funkcją;

stanowiska administracyjne podlegają systemowi awansowania, o którym decydują zasługi i zasada starszeństwa.

Dominującą funkcję w sprawności aparatu urzędniczego spełniają przepisy organizacyjne, normujące zachowania, prawa i obowiązki każdego pracownika oraz określające wzajemne zachowania, prawa i obowiązki na linii urzędnik-petent.

Pozytywnym elementem koncepcji M.Webera jest jasność i przejrzystość systemu organizacyjnego, jego trwałość i ciągłość, pewność działań, możliwość kariery zawodowej każdego zdolnego pracownika, bez względu na jego pochodzenie społeczne, układy towarzyskie, przynależność polityczną itp.

Minusem jest odgórne narzucanie ludziom określonych wzorów działania, brak elastyczności w stosunku do zmiennych parametrów otoczenia. W praktyce okazuje się, że ludzie niekoniecznie działają sprawnie, jeżeli kierują się tylko przepisami. Stąd patologiczne formy biurokracji, nazwane biurokratyzmem.

Zarówno kierownikom, jak i pracownikom potrzebne są zaprojektowane przez menedżerów reguły wzajemnego oddziaływania w strukturach organizacyjnych. W nowoczesnej praktyce zarządzania podstawę takich reguł stanowi władza i autorytet.

Struktura organizacyjna firmy zapewnia stabilny i jasny układ stosunków, w którym kierownicy i pracownicy mogą działać na rzecz celów organizacji. Ludziom współdziałającym w strukturze potrzebne są jednak reguły, które umożliwią jej skuteczne funkcjonowanie. Pracownicy korzystają z władzy aby kierować wzajemnymi zależnościami i doprowadzać do realizowania zamierzeń organizacji. Władza jest to więc możliwość wpływu na innych ludzi w celu osiągnięcia zamierzeń.

Reguły są zasadniczymi ustaleniami, wykorzystywanymi przez ludzi do działania i do wzajemnych oddziaływań w organizacjach. Jednakże reguły mogą się usztywniać, przeszkadzając w planach strategicznych i obsłudze klienta. Nowe kierunki w zarządzaniu kładą nacisk na większą samokrytykę menedżerów, dotyczącą tworzonych i przestrzeganych przez nich reguł.