53863

Badanie ad casum- nie obowiązuje domniemanie, że dobro dzieci z reguły sprzeciwia się rozwodowi, nic obowiązuje też domniemanie odwrotne. Sąd w ocenie może korzystać z pomocy biegłych, psychologów etc. Gdy chocki o dzieci pełnoletnie- zob. przesłanka następna,

3)    rozwód nie może być sprzeczny z zasadami współżycia społecznego- tzn. gdy prowadziłby do rażącej krzywdy małżonka sprzeciwiającemu się rozw^rodowi, ale gdy przeciw' rozw^rodowi przemawiają poważne względy społeczno- wychowawcze ( szczególnie, gdy w' rachubę wchodzi potrzeba zapewnienia drugiemu małżonkowi szczególnej opieki ). Przyjmuje się jedna, że w w'ypadku wyłącznej winy małżonka sprzeciwiającego się rozwodowi z reguły sprzeczność z zasadami współżycia społecznego nie występuje.

4)    rozwód jest niedopuszczalny, gdy żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia Wyjątek: drugi malżonek-

-    wyraził zgodę na rozwód-

oznacza zgodę, ale nic jest równoznaczna z akceptacją stanowiska powoda co do winy i co do innych jego żądań. Sąd ma obowiązek ustalenia motywów' tej zgody oraz wyjaśnienia, czy strona podjęła decyzję z rozwagą i swobodnie. Zgoda na rozwód nic niweczy pozostałych przesłanek, a nawet jeżeli spełnione są wszystkie pozostałe, to i tak sąd nie jest nią zw'iązany. Zgoda może być cofnięta aż do wydania wyroku przez sąd II instancji.

-    jego odmowa zgody na rozwód jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

NEMO AUDITUR TUPITUDINEM SUAM ALLEGAS- nikt nie może powoływać się na własną niegodziwość. Kodeks nie określa na czym polega wina rozkładu- miarodajne wydaje się ogólne pojęcie winy na gruncie przepisów prawa cywńlnego. Winnym jest ten małżonek, który narusza obowiązki wynikające z małżeństwa.

SAD ORZEKA;

11 Z URZĘDU

a)    o ROZWODZIE element podstawowy, w^Tarunkuje pozostałe. Datą ustania małżeństwa jest data uprawomocnienia się wyroku ( sąd nie ma możliwości ustalenia innej daty ).

b)    o WINIE ( Art. 57 )

Zasada: sąd ma obowiązek jej orzeczenia,

Wyjątek: sąd obligatoryjnie zaniechuje orzekania o winie na zgodne żądanie małżonków. W takim wypadku powstają skutki takie, jakby żaden z małżonków winy nie ponosił ( skutki głównie w zakresie obowiązku alimentacyjnego, udziały w majątku wspólnym ).

c)    o WŁADZY RODZICIELSKIEJ nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków)

Art. 58 §1 )- sąd rozwodowy zastępuje tu sąd opiekuńczy.

Sąd może powierzając wykonywanie władzy jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień względem dziecka.

Zaw'arte w’ wyroku rozwodowymi orzeczenie o władzy rodzicielskiej może być zmienione przez sąd opiekuńczy, ale tylko w razie zmiany okoliczności i stosownie do stanu w jakim orzekł sąd rozwodowy.

d)    o WYSOKOŚCI PONOSZENIA KOSZTÓW UTRZYMANIA I WYCHOWANIA DZIECKA,

Najczęściej zasądza się od jednego z rodziców określoną rentę alimentacyjną i zobowiązuje się tego z rodziców, któremu powierza się wykonywanie władzy rodzicielskiej, do ponoszenia pozostałych kosztów utrzymania dziecka.

Gdy bezpośrednia piecza zastała powierzona innej osobie- alimenty od obu.

Sąd nie może od niego odstąpić, dlatego, że jeden z małżonków wnosi o powierzenie mu dziecka “na jego koszt".

e)    o SPOSOBIE KORZYSTANIA ZE WSPÓLNIE ZAJMOWANEGO MIESZKANIA ( Art. 58 §2 )-dodany w 1975.

-    jeżeli małżonkowie zajmują wmpólne mieszkanie- korzystanie przez czas wspólnego w nim zamieszkiw'ania przez rozwiedzionych małżonków.

Orzekając o wspólnym mieszkaniu sąd uwzględnia przede wszystkim:

-    potrzeby dzieci,

-    potrzeby małżonka, któremu powierza sprawowanie władzy rodzicielskiej,

Chodzi o mieszkanie wspólne nie w^r sensie prawnym, lecz w sensie wspólnego zamieszkiwania niezależnie od tego, kto ma tytuł prawny.

21 NA ŻĄDANIE JEDNEGO Ż MAŁŻONKÓW a) EKSMISJE- może nakazać sąd, jeżeli

-    jeden z małżonków swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie,

-    lokal, z którego eksmituje się małżonka nie należy do jego majątku odrębnego

Nic pojawia ona jednak tytułu do wspólnego mieszkania- może ona zostać objęta postępow^ranicm o podział majątku wspólnego.