ROZDZIAŁ 7
Teoretyczne podstawy pracy kulturalno-oswiatowej
Kultura to ogół wytworów działalności ludzkiej i wzorów zachowań przekazywanych z pokolenia na pokolenie i z grupy do grupy w procesach rozwoju historycznego. Obejmuje wierzenia, przesądy, sztuki piękne itd. Wytworem kultury może być także instytucja zwana domem kultury.
Upowszechnienie kultury jest planowym procesem jej rozprzestrzeniania i rozkrzewiania tzn. włączenia możliwie najszerszego kręgu osobników w tworzenie dóbr kupletowych.
Instytucje upowszechniania kultury
Mamy takie instytucje, jak domy kultury, ośrodki kultury oraz podobne do nich w swoich zadaniach, ale skromniejsze w zasięgu społ. I możliwościach działania, kluby i świetlice.
Działają instytucje wyspecjalizowane: teatry, kina, galerie, filharmonie, muzea, biblioteki.
Istnieją fundacje i stowarzyszenia społeczno-kupturowe mogą działać lokalnie, regionalnie, ogólnokrajowo.
Człowiek przez uczestnictwo w kulturze kształtuje zatem swoją osobowość. Dzięki temu uczestnictwo kulturalne może być procesem wychowawczym, czyli celowym i świadomym kształtowaniem osobowości.
Społeczne zadania instytucji upowszechniania kultury
Instytucje upowszechniania kultury zajmują się działalnością kulturalno - oświatową, kulturalno - wychowawczą, oraz:
Tworzą płaszczyznę kontaktów ze sztuką,
Stwarzają ramy dla amatorskie twórczości artystycznej,
Aranżują zabawę i wypoczynek,
Uzupełniają działalność instytucji kształceniowych,
Pomagają w rozwijaniu i realizacji zainteresowań hobbystycznych różnego rodzaju,
Ułatwiają kontakty społ.,
Rodzaje instytucji upowszechniania kultury i ich zadania
Specjalistyczne instytucje upowszechnienia kultury mają własne ustalone treści i metody pracy. Wiadomo, co jak ma robić teatr, muzeum itp. Odpowiednia kadra w wyspecjalizowanych szkołach, głównie wyższych.
Stowarzyszenia społeczno - kulturowe, podst. Cechą stowarzyszeń jest to, że są one oparte na zasadzie całkowicie dobrowolnego uczestnictwa; nie ma tam płatnego personelu.
Placówki kulturalno - oświatowe, dużo obowiązków skromna baza lokalowa i materialna. Kształcenie pracowników odbywa się przeważnie w toku różnych kursów (patrz str.3 tabela).
Metody i formy realizacji celów działalności kulturalno - oświatowych
Metody:
Metoda indywidualnych przypadków - wyraża się w opiece i kierowanu rozwojem kulturalnym i wychowawczym poszczególnych jednostek. Pracy z uczestnikami o określonych zainteresowaniach kulturalnych oraz do pracy z uczestnikami nie mającymi takich zainteresowań. Sens i wartość tej metody tkwi w osobistym, zindywidualizowanym kontakcie pracowników kulturalno - oświatowych z każdym takim uczestnikiem z osobna.
Metoda pracy grupowej - polega na kierowaniu zbiorem osób zespolonych wspólnymi celami, zadaniami. Praca z uczestnikami o określonych zainteresowaniach kulturalnych oraz do pracy z uczestnikami nie mającymi takich zainteresowań.
Metoda organizowania społeczności lokalnej - polega na integrowaniu środków działań instytucji i aktywu społecznego funkcjonującego w środowisku w realizacji wspólnych planów.
Formy pracy kulturowo - oświatowej:
Formy usługowe jest to działalność polegająca na udostępnieniu pomieszczeń i urządzeń placówki do dosyć swobodnego wykorzystania.
Formy audytoryjne jest to działalność, w której uczestnicy są w zasadzie słuchaczami lub widzami. Spotkani uczestników odbywają się wielokrotnie lub mają charakter sporadyczny.
Formy aktywizujące jest to działalność polegająca na uczestnictwie w grupowym lub indywidualnym tworzeniu dóbr kultury albo na kontaktach z wiedzą. Formy te mogą przybierać charakter stały lub charakter sporadyczny.
Rozdział 8
Rodzina w świecie współczesnym - jej znaczenie dla jednostki i społeczeństwa
Kształt i funkcjonowanie rodziny zależy w sposób istotny od owej „reszty” świata społecznego. Społeczeństwo globalne wraz z zawartymi w nim zhierarchizowanymi układami społecznymi wpływa na rodzinę, odpowiednio modyfikując jej strukturę, funkcjonowanie, mentalność jej członków, a z kolei modyfikowana rodzina wywiera podlegające przekształceniom wpływy na społeczeństwo globalne, jego substruktury i procesy.
Rodzina więc bardzo intensywnie uczestniczy w przemianch społ. Ulega przemianom pod wpływem czynników zew. oraz w trakcie swych przemian sama wpływa modyfikująco na zew. układy społ.
Rozwijająca się cywilizacja współczesna jako proces społ. - globalny bardziej czy mniej wywiera istony wpływ na rodzinę, a zmieniająca się rodzina wywołuje specyficzne oddzwięk w poszczególnych społeczeństwach.
Zmiany niezależne w odniesieniu do rodziny - na współczesnym społeczeństwie globalnym:
Procesy industrializacji i urbanizacji - zmieniły życie społ. Wzmożona industrialna produkcja podniosła wyrażnie stopę życia ludności krajów wysoko i średnio rozwiniętych. Coraz liczniejsze, rozrastające się instytucje przemysłowe i usługowe potrzebowały coraz większej liczby coraz lepiej wykształconych pracowników, co powodowało sukcesywne podnoszenie się poziomu wykształcenia i kultury społ. Podniosła się znacznie stopa życiowa rodzin, także jej poziom zdrowotności, bardzo usprawnione zostało funkcjonowanie gospodarstw domowych. Dobro oraz interes jednostki coraz bardziej górował w praktyce życiowej nad interesem i dobrem rodziny, Wzrosła liczba rozwodów, coraz bardziej uwidaczniał się kryzys rodziny.
Postęp naukowo - techniczny a rodzina - dalszy rozwój nauki i związanej z nią coraz bardziej techniki spowodował dalsze, znaczące przeobrażenia społ. - ekonomiczne i społ. - kulturowe. Zaznaczył się szeroką skalą rozwój działalności usługowej wspomagającej rodzinę, zaspokajający potrzeby jej członków - zarówno materialne jak i pozamaterialne. Wystąpił ogromny rozwój informatyki, komputery wkroczyły w większość dziedzin życia. Nasiliła się bardziej ruchliwość geograficzna. Wymieszania kulturowe zwiększyły poczucie obcości w społ. potęgują rozdzielnie się społ.
Postęp medyczny a rodzina - medycyna zrobiła ogromne postępy osiągając bardzo dużą skuteczność leczenia. Śmierć stała się znacznie rzadszym gościem w rodzinie. Rozwój medycyny stał się też przesłanką powstawania i rozpowszechniania nowoczesnych środków antykoncepcyjnych, co przyczyniło się w krajach rozwiniętych do znacznego zmniejszenia przyrostu naturalnego. Ograniczeniu uległa więc funkcja prokreacyjna rodziny, przez co rodziny stawały się mniej dzietne.
Zwiększa ruchliwość pionowej wyzwalając aspiracje osobiste.
Autonomia człowieka wobec otoczenia - autonomia jednostki w stosunku do: narodu, społ. lokalnej, mikrogrup i innych jednostek, oraz wobec własnej rodziny.
Coraz mniej skłonni do wyrzeczeń w imię racji wyższych. Coraz więcej zdarza się przypadków nieliczenia się z innymi ludzmi w trakcie realizacji swych indywidualnych celów.
Praca rodzina - w okresie industrializacji, po pierwsze mąż wychodzi z domu do pracy, po drugi w następnej kolejności czyni to samo żona, po trzecie wreszcie, na skutek umasowienia nauczania pozadomowego dzieci wychodzą z domu do szkoły. Wzrasta autonomia jednostek wewnątrz rodziny, zwiększają się ich możliwości decydowania o sobie, o swoich losach.
Kształtuje się nowa hierarchia dóbr rodzinnych.
Przeobrażania i role współczesnej rodziny patrząc na pryzmat wypełniania przez nią ważniejszych funkcji:
Funkcje rodziny
Funkcja seksualna
F. materialno ekonomiczna - pracują obaj rodzice, dziecko się dokłada jeśli ma prace. Do kasy wspólnej trafia tylko część zarobionych pieniędzy reszta przeznaczona na indywidualne cele.
F. kontrolna - daje się zaobserwować ograniczenie kontrolnej f. rodziny, przyczyną są współczesne warunki życia.
F. socjalizacyjno- wychowawcza - jej zakres uległ zwężeniu ze względu na obszar działania innych instytucji. Rodzina ma istotne znaczenia dla prawidłowego funkcjonowania społ., a nie prawidłowa rodzinna socjalizacja powoduje nasilenie zjawisk patologicznych.
F. emocjonalno - ekspresyjna - im rodzina jest mniej zdezorganizowana i konfliktowa, tym skuteczniej wypełnia funkcję emocjonalno - ekspresyjną.
Kierunki przemian/4 zjawiska: atomizacja członków rodziny, ich egalitaryzacja, malenie spójności i dezintegracja rodziny oraz patologizacja społ.
Rodzina stnowi integralny i niezmiernie ważny element każdego społ.
Rodzina jako zmienna zależna podlega wpływom zew. układów społ., jest bardzo :reaktywna” w stosunku do przemian społ. globalnego.
Rodzina współczesna jako zmienna niezależna wpływa na osobowość, funkcjonowanie jednostki, a także kształtuje w znaczącym wymiarze ich losy.