Dzisiaj chciałabym Ci przypomnieć na pewno często używany przez ciebie zwrot - "pięta Achillesa". Każdy z nas ma jakąś słabą stronę, czuły punkt. Nikt przecież nie jest doskonały. Czy pamiętasz historię Achillesa? Właśnie z nim związana jest geneza tego powiedzenia. Bohater był synem Peleusa i Tetydy. Matka, chcąc ustrzec syna przed śmiercią, zanurzyła jego ciało w wodach Styksu. Kąpiel miała uodpornić dziecko na ciosy wrogów. W czasie kąpieli Tetyda trzymała jednak syna za piętę.
Jak jednak wiecie - Achilles zginął, trafiony w czuły punkt, który nie został obmyty przez wody Styksu. Zabił go Parys.
Syzyfowa praca to praca wymagająca ustawicznych i często bezskutecznych wysiłków.
Syzyf, król Koryntu, najsprytniejszy z ludzi, po śmierci, w Hadesie, odbywał straszliwą karę za swe uczynki. Pchał wielki głaz pod górę, a kiedy już był na szczycie, głaz spadał w dół. Syzyf od nowa toczył go pod górę i czynność tę powtarzał nieustannie, bo za każdym razem kamień staczał się z góry.
A za co został ukarany? Za swe zuchwałe sprawki, którymi naraził się bogom. Syzyf bowiem zdradził rzecznemu bogu Azopowi, że Zeus porwał mu córkę, Eginę, a gdy Zeus kazał Hadesowi sprowadzić Syzyfa w kajdanach do Tartaru za zdradę boskich tajemnic, Syzyf zakuł w kajdany i uwięził Hadesa. W związku z tym nikt na świecie nie mógł umrzeć, nawet tacy, którym ucięto głowę. Dopiero Ares uwolnił boga podziemi i przywrócił tym samym ład na świecie. Gdy Syzyf odchodził, szepnął żonie, aby nie pochowała jego zwłok, a przybywszy do pałacu Hadesa poprosił jego żonę Persefonę, by mu pozwoliła wrócić na trzy dni na ziemię dla ukarania tych, którzy zaniedbali mu oddania ostatniej przysługi. Uzyskawszy zgodę, wrócił do domu i żył sobie spokojnie dalej. W końcu Hermes, posłannik bogów, sprowadził go siłą w krainę cieni.
Ucztą Lukullusa nazywamy wystawną biesiadę odznaczającą się przepychem, obfitością i smakowitością potraw.
Lucius Licinius Lucullus, wódz i polityk rzymski, słynął z bogactw, rozrzutności i słabości do potraw o wyśmienitych smakach. Ci zamożniejsi Rzymianie w tamtych czasach słynęli z tego, że zaspokajali zachcianki swojego podniebienia bez jakichkolwiek granic. Do perfekcji doprowadzili przygotowywanie posiłków na bankiety. Na folwarkach hodowano ryby, zwierzynę i ptactwo w najnowocześniejszy sposób. Doskonalono metody tuczenia nie tylko kur i zajęcy, ale także strusi. Ze wszystkich stron świata sprowadzano wykwintne wina i przysmaki, których nie mogła urodzić ziemia italska.
Pyrrusowe zwycięstwo to w przenośni zwycięstwo osiągnięte nadmiernym kosztem.
Pyrrus był jednym z najwybitniejszych taktyków wojskowych swojej epoki, był zręcznym, ale awanturniczym politykiem. Po zwycięstwie nad Rzymianami pod Auskulum, okupionym ogromnymi stratami, Pyrrus wypowiedział słynne słowa: "Jeszcze jedno takie zwycięstwo, a będziemy straceni".