Zespół zaburzeń oddychania ZZO
Zespół zaburzeń oddychania jest najczęstszą i najcięższą formą niewydolności oddechowej w okresie noworodkowym
Obraz kliniczny choroby cechuje się występowaniem zespołu objawów, głównie oddechowych i krążeniowych, powstających na podłożu niedojrzałości rozwojowej płuc u noworodków przedwcześnie urodzonych / trudności z podjęciem pierwszego oddechu, postękiwanie, zaciąganie przestrzeni międzyżebrowych oraz mostka, ruchy skrzydełek nosa, sinica, przyspieszenie oddechu/.
Niewydolność oddechowa ujawnia się bezpośrednio po urodzeniu, z maksymalnym nasileniem między 24 a 48 godziną życia. Dominują w niej objawy nasilonej niedodmy płuc połączone z obniżeniem podatności płuc
Niedojrzałość płuc spowodowana jest nie wykształceniem się w nich odpowiedniej ilości czynnika powierzchniowo czynnego. Powoduje to zmniejszone napięcie pęcherzyków płucnych i zapadanie się ich ścian przy wydechu.
Powstająca w ten sposób niedodma wymaga od wcześniaka ogromnego wysiłku przy próbie wydechu, który musi ponownie rozprężyć zapadnięte pęcherzyki płucne. Następuje stale pogarszające się utlenowanie krwi, niedotlenienie, kwasica metaboliczna i ostra niewydolność oddechowa.
Zasady działania pielęgniarskiego w przypadku wcześniaka z zespołem zaburzeń oddychania to:
poprawa utlenowania / podaż tlenu/
usunięcie nadmiaru dwutlenku węgla / zastosowanie CPAP i /lub oddechu wspomaganego
korekcja zaburzeń metabolicznych / wyrównanie kwasicy metabolicznej/
podanie surfaktantu/ czynnik powierzchniowo czynny
prawidłowe nawodnienie wcześniaka
prowadzenie bilansu płynów
utrzymanie prawidłowej temperatury otoczenia i dziecka
cewnikowanie naczyń tetniczych w celu pobierania krwi do badan
unikanie karmienia noworodka z zaburzeniami oddychania drogą doustną
kontrola poziomu glikemii i elektrolitów
Pamiętaj o : sprawnym sprzęcie do tlenoterapii- w tym nawilżacza ,nagrzewacza i oksymetru oraz sprzętu do prowadzenia oddechu zastępczego
Dalszy rozwój dzieci po przebytym ZZO, szczególnie w grupie dzieci o masie urodzeniowej ciała ponizej 1500 g wiąże się ze zwiększonym ryzykiem uszkodzenia czynności ośrodkowego układu nerwowego w postaci zaburzeń motoryki, opóźnienia rozwoju umysłowego, zaburzeń wzroku, słuchu. Dzieci te ze względu na konieczność leczenia sztuczną wentylacją i tlenoterapią wymagają długotrwałej oceny rozwoju psychomotorycznego i prowadzenia wczesnej rehabilitacji
Przetrwały przewód tętniczy /PDA/
W życiu płodowym przewód tętniczy łączy tętnicę płucną z aortą zstępującą, wytwarzając w ten sposób naturalny przeciek pomiędzy krążeniem płucnym i systemowym. Dzięki temu krew omija krążenie płucne, które nie jest wykorzystane w życiu płodowym ze względu na brak wymiany gazowej w płucach. Wkrótce po urodzeniu przewód zamyka się czynnościowo w związku z podjęciem samodzielnego oddychania przez noworodka , a następnie zarasta.
Przetrwały przewód tętniczy jest poważnym problemem klinicznym u wcześniaków, szczególnie z zespołem zaburzeń oddychania
Konsekwencje kliniczne zależne są od stopnia przecieku lewoprawego i obejmują one pogorszenie wydolności oddechowej, przedłużenie czasu trwania sztucznej wentylacji, wzrost częstości występowania dysplazji oskrzelowo- płucnej
Rola pielęgniarki- wnikliwa obserwacja wcześniaka
przyrostów masy ciała/ obserwacja w kierunku obrzęków/
czynności serca na podstawie kardiomonitora i pomiaru bezpośredniego
pomiaru ciśnienia tętniczego krwi
ocena koloru skóry, toru oddechowego i częstosci oddechów
ocena zaburzeń regulacji temperatury
przyjmowania karmień
Dysplazja oskrzelowo- płucna
Jest zespołem objawów chorobowych określających różne postacie przewlekłych chorób płuc, pojawia się u wcześniaków z ZZO wymagających wcześniejszego leczenia tlenem i dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych.
Jej wystąpieniu sprzyjają także przecieki płucne, przetrwały przewód tętniczy i przeciążenie płynowe.
Istotą choroby jest uszkodzenie rzęsek w drogach oddechowych. W dalszym etapie dochodzi do powstania ognisk martwicy komórek nabłonka, które sięgają aż do oskrzelików
Uszkodzeniu mogą ulegać również pęcherzyki płucne
Śródmiąższowe włóknienie płuc może się pojawić już w 2,3 dobie po urodzeniu
I dotyczy wcześniaków urodzonych między 25i 26 tygodniem ciąży
U dzieci tych istnieje większe ryzyko wystąpienia zaburzeń w rozwoju psychoruchowym, rozwoju retinopatii wcześniaków i zaburzeń słuchu.
Postępowanie pielęgniarskie podobne jak w zespole zaburzeń oddychania
U dzieci leczonych respiratorem szczególną uwagę należy zwrócić na:
dbałość o drożność dróg oddechowych
obserwacje objawów życiowych
zmiany pozycji noworodka
ochronę oczu/ ze względu na ryzyko rozwoju retinopatii wcześniaków w wyniku toksycznego działania tlenu
prawidłową obsługę respiratora i kontrolę parametrów aparatu
kontrolę jakości podawanych gazów
sprawność tlenoterapii
Martwicze zapalenie jelit /NEC/
Jest schorzeniem pojawiającym się jako poważne uszkodzenie jelit w następstwie wspólnego zadziałania niekorzystnych czynników naczyniowych, śluzowych i toksycznych na niedojrzałe jelita noworodka.
Charakteryzuje się występowaniem zmian martwiczych ogniskowych lub rozlanych błony śluzowej jelita , które mogą drążyć w głąb ściany jelita doprowadzając do perforacji zarówno w jelicie cienkim i grubym.
Objawy: - labilność temperatury ciała
zaleganie treści pokarmowej w żołądku
wymioty
wzdęcia brzuszka
obecność krwi w stolcu / najczęściej utajona/
działania :
wstrzymać karmienie doustne
wprowadzić cewnik do żołądka i regularnie opróżniać go z zalegajacej treści
prowadzić antybiotykoterapię i odżywianie pozajelitowe
badać każdy stolec na krew utajona
Zaburzenia metaboliczne
Obejmują głównie hipoglikemię, hipokaliemię, kwasicę metaboliczną oraz hiperbilirubinemię
Podobnie jak poprzednio w ścisłym związku pozostaje rozwój psychomotoryczny, dlatego ważne jest zapobieganie i leczenie.
Hipoglikemia jest najgroźniejszym zaburzeniem metabolicznym - najbardziej
narażone wcześniaki poziom glukozy w surowicy poniżej 40 mg% a w następnych poniżej 45 mg% które jest niebezpieczne zwłaszcza dla mózgu
Pielęgniarka opiekująca się wcześniakiem powinna zwrócić uwagę na objawy hipoglikemii:
obniżona aktywność, słabe łaknienie
trudności w utrzymaniu prawidłowej temp ciała
zwiększona pobudliwość nerwowa, drżenie mięśniowe
drgawki
bezdechy
sinica
niewydolność krążenia lub zatrzymanie krążenia
Wcześniaki powinny być poddane działaniom zapobiegającym hipoglikemii/ pojenie glukozą ,lub podawanie roztworu glukozy dożylnie
Do zadań pielęgniarki należy:
jak najwcześniejsze wprowadzenie karmienia
ochrona noworodka przed oziębieniem
obserwacja noworodka pod kątem objawów hipoglikemii
znajomość zasad wykonywania testów przesiewowych
dbanie, aby zalecone kroplówki podłączone były natychmiast
stosowanie pomp infuzyjnych, gwarantujących stałą podaż glukozy
dbanie, by podawane płyny i karmienia były rozłożone równomiernie w ciagu doby
stopniowe zmniejszanie szybkości kroplówki przed jej odłączeniem
wykonywanie kontrolnych badań poziomu glukozy po 1 godzinie od podłączenia kroplówki oraz badanie moczu na obecność glukozy
Retinopatia wcześniaków
Określana jako zwłóknienie pozasoczewkowe, jest powikłaniem prowadzącym w stadium końcowym do bliznowacenia siatkówki i ślepoty.
Podstawowe znaczenie ma nadmiar tlenu w podawanej mieszance oddechowej, co jest szkodliwe dla wewnątrzgałkowego unaczynienia oka dziecka
U niektórych dzieci retinopatia ulega zahamowaniu i prawie nie pozostawia ubytków widzenia. Zwykle ustępuje w ciągu pierwszego roku
W przypadkach niepełnego wyzdrowienia może występować krótkowzroczność lub zez
Zadania pielęgniarki: Przestrzeganie zasad tlenoterapii, stosowanie ciągłego monitorowania prężności tlenu, kontrolowanie równowagi kwasowo- zasadowej