WPROWADZENIE DO NEGOCJACJI WYKLADY
DR KORZENIEWSKA
Program:
1. Negocjacje- definicja, istota
2. Typy zachowan,
3. Style zachowan, asertywnosc
4. Mechanizmy wywierania wplywu na innych, manipulacja
5. Zasady skutecznej komunikacji
6. Style negocjowania
7. Techniki negocjacyjne
8. Fazy i przebieg negocjacji
9. Negocjacje miedzynarodowe, w wielu kulturach
Literatura:
Z. Necki "Negocjacje w biznesie"
R. Fisher, W. Ury "Dochodzac do tek. Negocjowanie bez poddawania sie"
W. Ury "Odchodzac od nie. Negocjowanie od konfrontacji do kooperacji"
H. Brdulak "Negocjacje handlowe"
K. Bargiel "Negocjacje i mediacje"
Mehrabian
7% slowa
38% glos - intonacja, akcentowanie
55% mowa ciala
10-30-60 -> co, jak, mowa ciala
35% slowa
65% mowa ciala
MOTTO: W biznesie zdobywasz nie to na co zaslugujesz ale to co wynegocjujesz.
Negocjacje lac. Negotiato - zajmowanie sie handlem. Targowanie sie.
Negotium - neg- nie, otium- bezczynnosc - nie bezczynnosc, czyli duzy wysilek.
Francic de Calieres - 1 ksiazka z negocjowania okolo XVII wieku
NEGOCJACJE - sa podstawowym sposobem uzyskania od innych tego, czego chcemy.
To dwustronny proces komunikowania sie w celu osiagniecia porozumienia, gdy niektore interesy stron sa konfliktowe.
"Bez wspolnych interesow nie ma po co negocjowac, a bez sprzecznych nie ma o czym"
Negocjacje to interakcja dwoch lub wiecej stron, ktora ma na celu przejscie od sytuacji konfliktowej do sytuacji wzajemnego porozumienia. Interakcja to wzajemne oddzialywanie na siebie.
Wazne elementy negocjacji:
1. Strony maja interesy wspolne jak i sprzeczne.
2. Sztuka prowadzenia rozmow i polemik miedzy stronami - skomplikowany proces komunikacji interpersonalnej.
3. Postrzeganie przez strony konfliktu interesow.
Kryteria oceny negocjacji:
1. Obustronna a nie jednostronna korzysc
2. Uczciwosc - rozwiazania powinny byc zgodne z obowiazujacymi przepisami.
3. Wzgledna trwalosc rezultatu
4. Przydatnosc spoleczna
5. Stan kontaktu miedzy stronami
Kiedy podejmowac negocjacje:
Obie strony wyrazaja chec zawarcia umowy - sa przychylne i daza do porozumienia
Istnieje czesciowa zgodnosc ibczesciowy konflikt
Dysponuje sie wystarczajacym poziomem kompetencji decyzyjnych
Przygotowanie do prowadzenia negocjacji
Kiedy nie prowadzic negocjacji:
Czujemy nadmierne pobudzenie emocjonalne
Oceniamy swoje szanse jako znikome
Istnieja inne alternatywne sposoby realizacji zadan
Przygotowujac sie do negocjacji nalezy sobie zadac kilka pytan:
Czego negocjacje dotycza?
Z kim bedziemy negocjowac?
Kto bedzie naszym negocjatorem?
Jaki jest najlepszy termin i czas trwznia negocjacji?
Gdzie beda sie odbywac rozmowy?
Jak stworzyc tworczy klimat?
Jakie sa nasze aspiracje i oferty wyjsciowe?
Jaki zamierzamy osiagnac rezultat?
Ze wzgledu na zachowanie i styl wyrozniamy dwa typy negocjacji:
1. POZYCYJNE - strony nastawione sa na rywalizacje, odniesienie zwyciestwa. Nie chcabustepowac i bronia swoich interesow.
2. RZECZOWE - zainteresowane strony sa wzajemnym porozumieniem. Chca osiagnac konsensus, perswazja, argumentacja itp. (Rokowania - rozmowy dyplomatyczne majace na celu osiagniecie porozumienia miedzy panstwami)
1. B
2. B
3. B
4. C
5. B
6. C
7. B
8. B
A-1 B-2 C-3
18 pkt. - masz zrownowazone asertywne podejscie do pracy i wspolpracownikow. Umiejetnosc komunikacji.
ZACHOWANIE:
MIEKKI STYL:
ulegle: ja nie jestem ok, ty jestes ok, odrzucam siebie, akceptuje innych (flegmatyk, melancholik)
RZECZOWY STYL:
Asertywne: Ja jestem ok, ty jestes ok, akceptuje siebie, innych (sangwinik, melancholik)
TWARDY STYL:
Agresywne: ja jestem ok, ty nie jestes ok, akceptuje siebie, odrzucam innych (choleryk)
Manipulacyjne: ja nie jestem ok, ty nie jestes ok, ja nie jestem wiele wart, ale inni tez (choleryk)
ASERTYWNOSC- Zachowanie asertywne to szczere, uczciwe, bezposrednie, stanowcze wyrazanie swoich uczuc, opinii, postaw, pogladow, ale w sposob respektujacy uczucia, opinie, prawa i pragnienia drugiej osoby.
Typy zachowan asertywnych:
1. Wyrazanie i przyjmowanie uczuc pozytywnych, np sympatia, pochwaly i negatywnych np zlosc, niezadowolenie.
2. Wyrazanie i przyjmowanie opinii nawet jesli sa one sprzeczne z opiniami wiekszosci.
3. Wyrazanie i przyjmowanie próśb i zaproszen - odmawianie na prosby i zaproszenia
4. Konstruktywna reakcja na nadmierna nieuzasadniona krytyke, poczucie winy, krzywde.
5. Stanowienie i obrona swoich indywidualnych praw zwiazanych tzw. terytorium psychologicznym.
Gdy krytykujemy:
Byc konkretnym
Dostrzegac to co pozytywne lub podkreslic empatie
trzymac sie sedna sprawy, nie wyrzucac wszystkich faktow
skupiac sie na konkretach - nie atakowac osoby a jej zachowanie lub wyglad
zachowac spokoj
nie stosowac epitetow i stereotypow
Gdy nas krytykuja:
Technika zamglenia- w zasadzie zgadzamy sie, przyznajemy ze w pewnym stopniu uzasadniona
technika negatywnych dociekan- domagamy sie sprecyzowania zarzutow, gdy sa zbyt ogolne albo niejasne
technika zepsutej plyty - kilkakrotne spokojne powtarzanie jakiejs informacji, tkwienie przy swoim zdaniu
WPLYW SPOLECZNY - mechanizmy wywierania wplywow
WPLYW- kazde zachowanie przyczyniajace sie do zmiany czyjegos zdanie, zachowania, uczuc pogladow.
Reguly wywierania wplywu:
Zaangazowanie w dzialanie:
Podwyzszenie psychicznej dostepnosci,
Mechanizm wzajemnosci:
Poczucie zobowiazania do rewanzu,
Zasada lubienia i sympatii:
Latwiej wplynac na kogos kto nas lubi,
Spoleczny dowod slusznosci:
Informacja o tym co zrobili inni w danej sytuacji. Zachowanie innych jest dla nas informacja jak sie zachowac w danej sytuacji, fabrykacja dowodow, zludzenie powszechnosci,
Niedostepnosc:
Jesli chcemy sie czegos pozbyc, wystarczy zrobic to niedostepnym,
Posluszenstwo autorytetom:
Czlowiek slucha autorytetu, podwladni sluchaja przelozonego itd, przywlaszczamy symbole autorytetow (koszula, garnitur, mundury, tytuly, gadzety itd).
KOMUNIKACJA
Komunikacja to proces, w ktorym osoba - nadawca komunikatu -sprawia, ze jej mysl, pragnienia i wiedza staja sie znane i zrozumiale dla innej osoby - odbiorcy.
Komunikowanie sie jest wzajemnym oddzialywaniem spolecznym za pomoca komunikatow.
Termin oddzialywanie wzajemne zwraca uwage na sprzezenie zwrotne, bez ktorego nie ma komunikatu.
MODEL PROCESU KOMUNIKOWANIA SIE:
Nadawanie Odbior
Nadawca kodowanie komunikat kanal dekodowanie odbiorca
Szum
Sprzezenie zwrotne
Kanal - srodek przekazywania informacji - musi byc odpowiedni do komunikatu.
Odbiorca - osoba, ktorej zmyslybpostrzegaja komunikat.
Dekodowanie - odczytywanie i interpretacja komunikatu.
Szum - elementy zaklocajace komunikacje. Moze byc zewnetrzny - gwar, lub wewnetrzny - brak koncentracji uwagi.
Sprzezenie zwrotne - reakcja odbiorcy na komunikat nadawcy.
Moze byc bezposrednie - ustne potwierdzenie, najczesciej ma forme parafrazy
Posrednie - od razu robi
SYTUACJA PERSWAZYJNA:
Sytuacja negocjacyjna jest sytuacja perswazyjna, gdyz jedna strona chce wplynac na druga, przekonac ja.
Jest to sytuacja wplywania na druga osobe.
SCHEMAT:
Zrodlo --> co mowi --> kanal (jak?) --> odbiorca --> skutek (efekt)
Postawa:
1. Afektywno-oceniajacy (emocje)
2. Poznawczy (informacje)
3. Behawioralny (zachowanie)
W ODNIESIENIU DO ZRODLA WAZNE JEST:
wiarygodnosc - Kompetencje, autorytet, znajomosc przedmiotu negocjacji,
Obiektywnosc
Atrakcyjnosc
sprawny intelekt
znajomosc warunkow kulturowych
osobowosc, temperament
PRZEKAZ:
co mowi - rodzaj argumentow - jednostronne, dwustronne ( za i przeciw)
powtarzalnosc tresci
kolejności podawania informacji
KANAŁ:
forma przekazu
ODBIORCA:
płeć
wiek
wykształcenie
obiektywizm
cierpliwość, zdolność do słuchania
otwartość
wsparcie
PRZESZKODY W SKUTECZNYM KOMUNIKOWANIU SIĘ:
1. Różnice w postrzeganiu - w indywidualnej percepcji, czyli każdy inaczej patrzy na świat. Różne punkty widzenia.
2. Różnice językowe - gwara, żargon, itp
3. Szum - Emocje, reakcje emocjonalne
4. Niezgodność komunikatów werbalnych i niewerbalnych
5. Nieufność
6. Stereotypy
7. Różnice kulturowe
8. Złe samopoczucie
KOMUNIKACJA NIEWERBALNA:
1. Mimika
2. Gesty
3. Pozycja ciała
4. Dźwięki paralingwistyczne
5. Dotyk
6. Aranżacja otoczenia
7. Wygląd fizyczny
8. Dystans względem innych
9. Sposób wokalizacji
Kinezjetyka - nauka zajmująca się gestami, postawą i innymi ruchami ciała.
Parajęzyk - głosowe lecz niewerbalne aspekty porozumiewania się.
Proksemika - zajmuje się usytuowaniem, lokalizacją przestrzeni - wszystkie komunikaty związane z przestrzenią. Komunikaty związane z dotykiem.
Wygląd fizyczny - samoprezentacja
Aranżacja otoczenia
PRZESTRZEŃ:
1. Intymna - przestrzeń najbliższa człowiekowi, do około 45 cm wokół ciała. Mają do niej dostęp tylko osoby silnie związane z daną osobą.
2. Osobista - odległość miedzy 45 - 120 cm wokół ciała, którą rezerwujemy dla znajomych.
3. Społeczna - odległość od 120 do 360 cm, w której pozwalamy znajdować się nieznajomym. Jest ona najwłaściwsza dla kontaktów typu przełożony - podwładny.
4. Publiczna - dystans powyżej 360 cm, utrzymywany zwykle przez osoby pozostające ze sobą w relacjach oficjaknych oraz podczas wystąpień publicznych.