Temat: Podejmowanie decyzji kierowniczych
Odnosi się do konkretnego działania lub do ogólnego procesu, któremu organizacja podlega.
Przykłady decyzji kierowniczych: firma opel podjęła decyzje o badaniu fabryki w Gliwicach.
DEF.:
Podejmowanie decyzji nz. Akty wyboru jednej możliwości spośród zestawów możliwości.
Proces podejmowania decyzji polega na rozpoznawaniu i zdef. Istoty sytuacji decyzyjnej, zindentyfikowaniu alternatywy i możliwości wyboru najlepszej z nich oraz wprowadzenie w życie. Podjęcie decyzji skutecznej oznacza przyjęcie takiej która optymalizuje takie wyniki jak: zysk, sprzedaż, dobrobyt prac. Lub udziałów rynku. Decyzja skuteczna może również oznaczać wycofanie się wycofania się z dużej działalności czy zwolnienie pracowników.
Typy decyzji:
zaprogramowana czyli posiadająca kompletną strukturę lub potwierdzającą się z pewną częstotliwością.
Niezaprogramowana ma niezbyt wyraźną strukturę ( rzadko podejmowana)
Menadżer podejmujący decyzję działa w warunkach: pewności , ryzyka niepewności
Podejmowanie decyzji w warunkach pewności ma miejsce gdy menadżer zna z dużym prowdopodobieństwem warianty wyboru oraz ich uwarunkowania. Podejmowanie decyzji w warunkach ryzyka ma miejsce gdy podejmujący decyzje zna poszczególne możliwości wyboru i związane z nim korzyści i koszty z pewnym szacunkowym prawd. Podejmowanie dezyzji w warunkach niepewności ma miejsce gdy podejmujący decyzje nie zna wszystkich możliwości wyboru oraz ryzyka związanego z każdym z nich a także możliwe konsekwencje.
Istnieją dwa modele podejmowania decyzji:
I)model klasyczny podejmowania decyzji - występuje wówczas gdy men. Ma pełną inf. O sytuacji decyzyjnej i występujących wariantach jest w stanie usunąć wszystkie warunki niepewności i potrafi racjonalnie i logicznie ocenić wszystkie aspekty podjętych decyzji
a)rozpoznać i ocenić sytuacje
b) zindentyfikować właściwe warianty ( ocenić każdego z nich z punktu widzenia wykonalności , wystarczalności i konsekwencji)
c)wybrać wariant najlepszy
d)wdrożyć wybrany wariant
e)obserwować i oceniać rezultaty wybranego wariantu
II)model administracyjny podejmowania deczji- występuje wówczws gdy men. :
a)dysponują niepełną i nedoskonałą inf.
b)są ograniczeni w swej racjanalności
c)mają skłonność do zadowalania się pierwszym dopuszczalnym rozwiązaniem.
Ograniczona racjanalność oznacza że działania men. Są ograniczone poprzez jego system wartości , nieświadome odruchy, umiejeętności i zwyczje.
Zadawalanie się oznacza poszukiwanie rozwiązań tylko tak dułgo aż znajdzie się wariant spełniający pewien mninimalny standard wystarczalności.
Podjnowanie decyzji może mieć charakter behawioralny. W tym zakresie na podejmowanie decyzji może mieć wpływ intuicja czyli wewnętrzna przekonanie o słuszności podęcia jakiś decyzji bez dokładniejszego śwoadomego rozpatrzzenia.
Narastające zaangażowania się - jest to obstawanie przy podiętej decyzji mimo iżjest ona fałszywa.
Grupowe podejmowanie decyzji :
I)grupy ineraktywne są to członkowie organizacji którzy otwarcie dyskutują , spierają się i wspólnie wybierają i uzasadniją najlepsze rozwiązanie.
II)grupa Delficka - polega na zbieraniu uporządkowanym przez prowadzenie opini różnych ekspertów , wyciąganiu uściślonych wniosków , powtórne zasięganie opini tych samych ekspertów itd. Aż do uzyskania ustabilizowania poglądów i uśrednionego rozwiąznia. Eksperci są z różnych dziedzin.
III)grupa Rodmana - działa podobnie jak grupa Delficka z tym że eksperci spotykają się , dyskutują i wspólnie wypracowują wnioski przez głosowanie
Zalety i wady i gr. Podejmowania decyzji:
Zalety :
więzej inf. I wiedzy na dany temat
więcej wariantów
zwiękrzenie możliwości porozumienia się
możliwośc wypracowania lepszych decyzji
Wady :
bardziej dułgotrwały proces i więkrze koszty
moźe podejmować się decyzji kompromisowe wynikające z niezdecydowania
grópa może zostać zdominowana prze jedną osobą
może pojawić się tzw. Grupowe myślenie
DEF: grupowe myślenie - jest to sytacja gdy dążenie do kompromisu w grupie problem przeważa nad dążeniem do osiągnięcia najlepszych decyzji.Przykładem g.m. jest ktastrofa promu kosm. CHELLENGER.
Zarządzanie jakością :
Aby osiągnąć sukcesy należy się przedewszystkim roszczyć o jakość. Troska o jakość nazywa się obecnie serowaniem totalną jakością lub kompleksowym zarządzaniem czyli nazywa się to TQM(total quality menegment). TQM oznacza nastawienie kultury organizacji na zadowolenie klijentów poprzes zastosowanie zintegrowanego systemu narzędzi , metod i szkolenia.
TQM wiąrze się z ustawicznym doskonaleniem procesów stosowanych w organizacji prowadzących do wysokiej jakości wyrobu i usług. Prekusorem zarządzania jakością był W. Edward Deming, był to amerykanin który w 1850 został skierowany do Japoni żeby odbudować przeysł krajowy.
Wpoowadził I zasadę stetrowania jakością.Sformułował zasady w osągnięciu TQM:
doprowadź do wytrwałości w dążeniu do doskonalenia wyrobów i usług , wynika z tego ze organizacja dąży do jakości a nie zysku.
Przyjmij nową filozofie zastoju
Nie polegaj na masowej kontroli jakości
Przestań zamawiać jedynie na podstawie cen
Stale doskonalić proces obsługi
Wprowadź nowoczesne metody na stanowisku pracy
Zapewnić przywódstwo właściwym osobom
Wyeeliminować lęk przed tobą
Przełamój bariery pomiędzy różnymi służbami
Zrezygnuj z haseł i sloganów adresowanych do pracowników
Zrezygnuj z ilościowym zadań na norme
Usuń przeszkdy na drodze do dumy z jakości pracy
Wprowadź intensywny program oświaty i szkolenia
Działaj aby dokonać przekształceń