Zasada państwa prawnego
wykształciła się w I połowie XIX w. w Niemczech (w Polsce od 1989 r. )
jako kategoria normatywna znalazła wyraz w konstytucyjnej zasadzie demokratycznego państwa prawnego
ma ona gwarantować jednostce określony status w państwie, stwarzając równocześnie zabezpieczenie przed arbitralnymi aktami władzy
system norm prawnych w państwie prawnym jest w dużym stopniu autonomiczny wobec celów politycznych państwa, szczególnie zaś jeśli chodzi o realizację sprawiedliwości i wolności jednostki
prawo powinno być tworzone w sposób demokratyczny, zapewniający określony wpływ podatników na jego kształt
państwo prawne jest państwem konstytucyjnym - Konstytucja jest aktem prawnym o szczególnej pozycji w systemie prawa, zapewnia ona stabilność porządku prawnego, dający społeczeństwu poczucie pewności i bezpieczeństwa
państwo prawne musi realizować materialną sprawiedliwość podatkową - tj. kształtować obciążenia podatkowe zgodnie z zasadami równości i powszechności ( zgodność opodatkowania z zasadą zdolności świadczenia uwzględniającą sprawność gospodarczą podatnika i aspekty socjalne opodatkowania związane z konstytucyjną zasadą ochrony małżeństwa i rodziny, proste i zrozumiałe konstrukcje podatkowe
aspekty
- materialny - zasada sprawiedliwości społecznej (należy tworzyć sprawiedliwe prawo)
- formalny - organy władzy publicznej działają w granicach prawa i na podstawie prawa (czyli zgodnie z zasadą legalności i praworządności)
szczegółowa treść tego pojęcia prawnego była, i jest nadal, ustalana wspólnym wysiłkiem nauki prawa, uprawianej na uniwersytetach, i sędziów orzekających w Trybunale Konstytucyjnym
zasady stworzone przez TK na podstawie zasady państwa prawnego
-niedopuszczalność wstecznego działania prawa podatkowego
- ustawa podatkowa powinna w jak najszerszym zakresie regulować podstawowe elementy konstrukcyjne podatku
- wydawanie aktów podustawowych może nastąpić tylko we właściwej formie i według upoważnienia ustawowego
- zgodność stanowienia prawa podatkowego z zasadą ochrony praw nabytych i ochrony własności (prawo podatkowe nie może być traktowane jako absolutne ze względu na wynikające z konstytucyjnej zasady państwa prawnego idee sprawiedliwości społecznej i dobra ogółu, postawienie zasady państwa prawnego ponad konstytucyjną zasadą gwarancji własności, zakres i formy wkraczania prawa podatkowego w sferę własności muszą być w pełni zgodne z zasadami konstytucyjnymi
- prawo podatkowe ma mieć określone vacatio legis
- wprowadzanie zmian w ustawach podatkowych, które będą obowiązywać od przyszłego roku, należy do końca listopada
- prawo podatkowe powinno być jasne i precyzyjne, spójne i zrozumiałe dla obywateli, zgodne z zasadami równości (każdy obywatel ma stać się adresatem każdej normy przyznającej określone prawa obywatelskie, wszelkie zróżnicowanie w prawie dopuszczalne jest wtedy, gdy jest usprawiedliwione, nie są wykluczone ulgi, zwolnienia, czy przywileje podatkowe, jeśli są zgodne z zasada sprawiedliwości) i sprawiedliwości opodatkowania
- nullum tributum sine lege (nie ma podatku bez ustawy)
- in dubio pro fisco (wszystkie wątpliwości rozstrzygamy na korzyść podatnika)
- zasada zaufania do organów państwa i tworzonego (oraz stosowanego) przez nie prawa
- zasada pewności (stabilności) podatku
- prawo podatkowe powinno zachowywać interesy będące w toku
- stan wyższej konieczności nie może być podstawą do rozstrzygnięcia o konstytucyjności ustawy z braku do tego podstaw w Konstytucji
istnieje niebezpieczeństwo związane ze znacznym stopniem swobody ustawodawcy w tworzeniu treści prawa podatkowego spowodowane istnieniem zdecentralizowanego modelu tworzenia prawa (na szczeblu rządowym i parlamentarnym) z powodu:
-braku koordynacji procesu legislacyjnego
-anonimowość procesu legislacyjnego
- realizacji partykularnych interesów ministerstw
- małej dbałości o systemowe tworzenie prawa
- tworzenia prawa na zasadzie prób i błędów, licznych nowelizacji, zmian przepisów niebawem przed ich wejściem w życie
- znacznej liczby ustaw
- drobiazgowości regulacji prawnych
- nadużywania definicji ustawowych
|