WŁAŚCIWOŚCI
Marihuana (trawka, marycha, ganja, stuff) Marihuana, czyli "trawka" to wysuszone ziele konopi. Zazwyczaj do jej produkcji używa się kwiatostanów niezapylonych roślin żeńskich, gdyż tam znajduje się najwięcej substancji psychoaktywnych. Z wyglądu marihuana najczęściej przypomina oregano, popularną przyprawę, choć różne techniki suszenia pozwalają uzyskać zioło o całkiem odmiennym wyglądzie - np. popularny w Holandii gatunek Jamaican, to ciemnobrązowe, niemalże czarne, wysuszone na wiór cienkie patyki i listki. Najprostszym, choć nie zawsze skutecznym sposobem rozpoznania trawki jest jej charakterystyczny zapach. Większość substancji psychoaktywnych znajduje się w mikroskopijnych brodawkach żywicznych pokrywających całą roślinę, za wyjątkiem nasion i korzeni. W miarę dojrzewania rośliny, brodawki te powiększają się do tego stopnia, że niekiedy stają się widoczne gołym okiem jako drobne, białe kryształki, a zioło sprawia wrażenie pokrytego szronem. To jedna z cech, po których można poznać wysokiej jakości marihuanę.
Sposobów spożywania trawki jest wiele. Najprostsze jest palenie - wykorzystuje się do tego całą gamę "instrumentów", od skrętów począwszy, poprzez różnego rodzaju fajeczki i fifki, na fajkach wodnych kończąc. Przez 5000 lat ludzie tak rozwinęli kulturę palenia trawki, że praktycznie każda nacja ma swoje tradycyjne akcesoria. Polacy wypadają na tym tle słabo, gdyż mimo upływu czasu, najpopularniejsze u nas są nadal lufki papierosowe - nietrwałe, parzące w palce, grożące wciągnięciem żaru do ust i, co najważniejsze, nie zapewniające odpowiedniej temperatury spalania, ale za to bardzo oszczędne. Niestety, w naszych warunkach trudno pozwolic sobie na rozrzutność. Drugi, mniej popularny sposób, to dodawanie trawki do ciast, zapiekanek, kotletów i innych posiłków. Niektórzy robią także wywary na mleku. Ważne jest tylko, by potrawa była dość tłusta, gdyż pożądane substancje zawarte w trawce w ogóle nie rozpuszczają się w wodzie, zaś w tłuszczach - doskonale. Jest to sposób zdrowszy niż palenie (odpada problem substancji smolistych w płucach), ale wymaga większej ilości trawki i zmusza do dłuższego czekania na efekty.
Najmniej popularnym sposobem jest robienie nalewki na trawce. Może dlatego, że wspólne działanie marihuany i alkoholu nie jest lubiane przez większość palaczy. działanie Działanie marihuany jest trudne do opisania, chociażby z tego względu, że zależy od wielu czynników: psychiki palacza i jego nastroju, wpływu otoczenia, ilości i rodzaju trawki, sposobu palenia, itp. W skrócie można powiedzieć, że wywołuje ona stan lekkiej euforii i odprężenia, wyostrza zmysły, a zwłaszcza słuch i smak, często wywołuje gadatliwość, wesołość, niefrasobliwość i nagłe napady śmiechu. Jest też lekko dezorientująca, spowalnia logiczne myślenie na rzecz szybkich i dość luźnych skojarzeń. W relacjach międzyludzkich sprawia, że dostrzega się więcej nie zauważanych wcześniej, podświadomych sygnałów. U większości ludzi likwiduje agresję i nastraja pokojowo. Nieprawdą jest, że trawka wywołuje halucynacje, a już na pewno nie w ilościach które można wchłonąć poprzez palenie.
Wielu palaczy przyznaje, że trawka zwiększa ich wrażliwość na odbiór sztuki, a szczególnie muzyki, gdyż dźwięk staje się bardziej przestrzenny i bogatszy. Jest też często używana przez artystów dla pobudzenia wyobraźni lub skierowania myślenia na trochę inne tory.
Z fizjologicznych efektów najłatwiej zauważyć przekrwione oczy, suchość w ustach i nosie i nagły wzrost apetytu.
Działanie, po jednokrotnym zapaleniu, trwa około trzech godzin, po czym nieraz występuje lekkie zmęczenie i senność.
Haszysz (hasz, plastelina) Haszysz produkowany jest z żywicy konopnej, która wycieka z pękniętych brodawek (opis powyżej). Żywica i zebrane z nią drobiny roślinne są potem prasowane w bryłki i suszone. Kostki haszyszowe z czasem ciemnieją z wierzchu, tracąc swoje cenne właściwości, lecz wewnątrz bryłki zachowują swój jasnobrązowy kolor i pierwotną moc. Ponieważ żywica zazwyczaj zawiera dużo substancji psychoaktywnych, ich stężenie w haszyszu jest kilkukrotnie większe niż w marihuanie pochodzącej z tej samej rośliny. Brak niepotrzebnych elementów roślinnych (liście, łodygi) sprawia, że palenie haszyszu jest zdrowsze za sprawą mniejszej ilości substancji smolistych. Z tego też względu ma on mniej oszałamiające działanie.
Ze względu na plastyczność (stąd też swojska nazwa "plastelina") i brak włókien, haszysz jest wygodniejszy jako dodatek do posiłków. Niestety, skomplikowana produkcja sprawia, że pomimo wielu zalet, jest on dość drogi i w naszym kraju niezbyt popularny.
Kanabinoidy Za psychoaktywne właściwości marihuany odpowiadają kanabinoidy. Jest to niezwykle liczna grupa związków chemicznych i ich izomerów, produkowanych wyłącznie przez konopie, z których za najliczniejsze i najsilniej oddziaływujące na człowieka to: delta-9-tetrahydrokanabinol i delta-8-tetrahydrokanabinol, w skrócie THC - jest to najważniejszy składnik psychoaktywny. Jego zawartość jest głównym miernikiem wartości marihuany i waha się od ilości śladowych (np. w konopiach włóknistych) do ok. 95% wszystkich kanabinoidów w najlepszej jakości trawce. Odpowiada za większość pozytywnych efektów psychicznych wywoływanych przez marihuanę. kanabidiol, (CBD) - jego działanie jest zazwyczaj uspokajające, a przy dużym stężeniu może wywołać depresję. W dobrej jakości marihuanie jest go niewiele, ale w gorszych gatunkach może znacznie przeważać nad THC. Oddziaływuje na mózg 2-3 razy dłużej niż THC. kanabinol, (CBN) - produkt rozkładu THC. W świeżo zebranym stanowi nikły procent, ale przy niewłaściwym suszeniu i przechowywaniu jego ilość dramatycznie wzrasta kosztem THC. Działa usypiająco i lekko dezorientująco. Ważne z punktu widzenia palacza jest to, że w.w. kanabinoidy rzadko występują w stanie wolnym. Zazwyczaj powstają one z bardziej złożonych, nieaktywnych związków pod wpływem temperatury. Dlatego trawka, by zadziałała, wymaga spalenia, upieczenia w gorącym piecu lub chociaż lekkiego podgrzania, zaś zjedzenie surowej marihuany może conajwyżej skończyć się nieprzyjemnościami żołądkowymi.
Konopie Konopie (łac. Cannabis), to roślina dwupienna, jednoroczna. Występuje w tysiącach mocno różniących się od siebie odmian, choć botanicy pokusili się o wyróżnienie podstawowych gatunków: konopi siewnych (Cannabis Sativa), indyjskich (Cannabis Indica) i nie posiadającej osobnej polskiej nazwy Cannabis Ruderalis. Trudno jednak mówić o osobnych gatunkach, skoro przedstawiciele każdego z nich mogą bez przeszkód krzyżować się z innymi, dając płodne potomstwo. Korzystając z tego, ludzie przez tysiące lat krzyżowali ze sobą różne odmiany, aby kolejne pokolenia roślin lepiej odpowiadały ich oczekiwaniom. Najlepiej ilustruje to przykład Holandii, gdzie trwa istny wyścig hodowców o uzyskanie bardziej bogatej w THC rasy. Każda firma zajmująca się uprawą, pilnie strzeże sekretu, jakim jest rodowód jej najlepszych hybryd. Firmy zajmujące się produkcją ubrań i papieru z konopi, do rozrodu wybierają z kolei rośliny najszybciej rosnące i z najdłuższym włóknem, nie troszcząc się z kolei o zawartość kanabinoidów. Stąd właśnie wzięło się określenie "konopie włókniste", charakteryzujące odmiany dopuszczone do uprawy w naszym kraju. Nasze prawo pozwala bowiem na hodowlę (i tak mocno ograniczoną i strzeżoną) konopi, w których zawartość THC wynosi poniżej 0,5% (dla przykładu, dobrej jakości marihuana zawiera ok. 3-5%). Tak niewielka jego ilość sprawia, że palenie tych konopi staje się po prostu bezsensowne, podobnie jak próba upicia się piwem bezalkoholowym.
Pora obalić tutaj kolejny mit, jakoby marihuanę można było otrzymywać tylko z konopi indyjskich. Już pradawni Scytowie raczyli się odmianą ruderalis, a wiele spośród sławnych holenderskich odmian ma wśród przodków tylko konopie siewne. Największy wpływ na produkcję kanabinoidów ma klimat. Pozostawiona sama sobie w zimnej strefie klimatycznej, nawet najlepsza odmiana, po kilkunastu latach straci wiele ze swej mocy. Natomiast konopie uprawiane w strefie tropikalnej, będą produkować dużo bogatej w THC żywicy. Dlatego też większość odmian holenderskich wywodzi się z południowej Azji, Afryki lub Ameryki Środkowej (głównie z Jamajki) i jest uprawiana w ciepłych szklarniach.
Spośród całego świata roślin konopie wyróżniają się ogromną plastycznością i małymi wymaganiami. Dlatego też podbiły cały świat. Pozostawione same sobie, doskonale wysiewają się same. Na terenie poradzieckich republik znajdują się pola o powierzchni tysięcy hektarów, zarośnięte całkowicie konopiami. Za czasów ZSRR nie udało się ich wytępić ani ręcznie, ani maszynami, ani nawet toksycznymi chemikaliami i do dziś są źródłem zarobku lokalnych producentów haszyszu. Niech to będzie najlepszym dowodem, jak mało wymagająca, a więc bajecznie tania, jest uprawa tych roślin. Jeśli dodać do tego fakt, że z konopi można wyprodukować niemalże wszystko to, co z drewna, bawełny i ropy naftowej, widać wyraźnie, że przemysłowa uprawa tych roślin jest konieczną przyszłością.