56077

jednym ze swych przyjaciół, wyzwala Augustyna do wiaiy w astrologię. Rozczytuje się w filozoficznych dziełach platońskich i neoplatońskich, przełożonych z greki na łacinę przez Gajusza Mariusza Wiktoryna, sławnego retora i filozofa, co naprowadza go do studiowania Pisma świętego, przede wszystkim listów św. Pawła. Katolicki kapłan-nestor, Symplicjan, opowiada Augustynowi o życiu i nawróceniu się (około 355 r.) Mariusza Wiktoryna. Pod koniec sierpnia odwiedziny Pontycjana, wysokiego urzędnika cesarskiego, rodem z Afryki, który opowiada mu o życiu św. Antoniego, o swoich dwóch współtowarzyszach, którzy w Trewirze wstąpili do zakonu. Wspólna medytacja dopełniła powzięcia ważnej decyzji zrezygnowania z planowanej stabilizacji życiowej, zwierza się matce z wyboru zupełnie innej drogi swego życia. By na dobre porzucić dotychczasowe zajęcie, wypełnia ostatnie obowiązki profesora retoryki. Zaproszony wraz z najbliższymi, rodziną i przyjaciółmi, wyjeżdża na podalpejską wieś, aby nabrać sił i przygotować się do przyjęcia chrztu. Na wsi rozpoczyna pisać Soliloquia. Na początku marca 387 wraca do Mediolanu, chrzest wraz z synem Adeodatem i przyjacielem Alipiuszem, przyjmuje z rąk biskupa Ambrożego. Rodzina i przyjaciele postanawiają wrócić do ojczystej Afiyki, przyjeżdżają do portowej Ostii, gdzie matka św. Monika ciężko zachorowała i umiera, w wyniku czego w 388 przerywają podróż i wracają do Rzymu. Dopiero na jesieni przybywają do Kartaginy, by dotrzeć do celu, rodzinnej Tagasty. Po drodze przezornie omijając miejscowości z wakatem biskupim. Z przyjaciółmi zakłada w Tagaście pierwszą wspólnotę augustiańską. W 389 powstaje dialog O nauczycielu (De magistra) z Adeodatusem, jego synem. Niestety, 389 lub 390 umierają najpierw Adeodat, a potem Nebrydiusz. 391 Augustyn przyjeżdża do Hippony, gdzie biskup Waleriusz wyświęca go na kapłana i ofiarowuje dla jego potrzeb dom z ogrodem. Augustyn zakłada drugą wspólnotę augustiańską. Nocą 28/29 sierpnia 392 prowadzi publiczną dysputę z manichejczykiem Fortunatem. 396 umiera biskup Hippony Waleriusz, Augustyn zostaje obrany jego następcą. Około 397-400 pisze Wyznania (Confessiones). 404 - Synod w Kartaginie wzywa pomocy armii cesarskiej przeciw donatystom. W 410 pod wodzą Alaryka wkraczają do Rzymu Goci, pustoszą cały kraj, swym okrucieństwem stwarzają wszechobecne przerażenie. 411 -Cesarz Honoriusz gromadzi biskupów katolickich i donatystycznych - Collatio Carthaginiensis (286 bp katolickicli, 279 donatystycznych). Przewodniczy bp Augustyn przed wysłannikiem cesarskim prefektem Marceli i nusem. Ten oczywiście przyznaje rację katolikom. 411 - Synod w Kartaginie potępia Celestiusza - zwolennika Pelagiusza. (sam Pelagiusz został potępiony dopiero w 417 przez Innocentego I). W 413, w nawiązaniu do wydarzeń ostatnich miesięcy, rozpoczyna historiozoficzne dzieło O państwie Bożym (De civitate Dei), biskup Hippony rozpoczyna je apostrofą do Marcellina, zachwycającym się myślą Augustyna. W wyniku bratobójczych walk o władzę, Marcellin pada ofiarą intrygi, podejrzany zostaje o udział w spisku przeciwko cesarzowi. Augustynowi nie udaje się go uratować, ginie poprzez egzekucję 13 września 413. W 414 uciekając przed Wandalami z ojczystej Hiszpanii, przybył do Hippony młody kapłan katolicki, Orozjusz. W' najbliższym czasie zostanie uczniem Augustyna, będzie zajmował się liistoriografią i we wrześniu i w październiku 416, w Milewum, na synodzie będzie wspierał biskupa Augustyna w polemikach z Pelagiuszem, od którego wziął nazwę pelagianizm. W 426 mianuje kapłana Herakliusza swym następcą na urzędzie biskupa Hippony. Kończy pisać 22., ostamią księgę dzieła O państwie Bożym. W tym czasie pisze Retractationes. Od 429 Wandalowie, posuwając się od strony Hiszpanii, dopuszczają się masowych grabieży, pożarów i mordów afrykańskiego wybrzeża Numidii. Zwłaszcza teraz Augustyn wzmaga swą pasterską troskę nad uciśnioną diecezją przepełnioną uciekinierami szukającymi ratunku, nieliczne wolne chwile poświęca pisarstwu. W' 430 oblężenie Hippony przez Wandalów. 28 sierpnia święty Augustyn umiera w wyniku długotrwałej silnej gorączki. Zaraz potem dociera zaproszenie cesarskie na Sobór w Efezie. W 431 miasto zostaje spalone, ale biblioteka Augustyna cudem ocaleje.

Confessiones VIII, 12

12. A skoro dociekliwa myśl zgarnęła z najskrytszych ostępów duszy całą moją nędzę i wyciągnęła ją na powierzcłmię, przed oczy mego serca, wtedy się wreszcie zerwała we mnie burza, niosąc deszcz łez