z inkwizycją, do tego doszły spiski przeciw wojskom hiszpańskim we Włoszech. 27 lat spędził w więzieniu w Neapolu, napisał „MiastoSłońca” - wizję utopijnej państwowości oraz „Ateismus triumfatus” czyli „Ateizm zwyciężony”. Po uwolnieniu 5 lat żył we Francji i tam zmarł.
Krytykował metody arystotelizmu. Opowiadał się za sensualizmem (czuciowe poznawanie przyrody) - „mądrość intuicyjna” - odczuwanie przyrody całą wrażliwością ciała. Z odczytania przyrody uzyskuje się najpełniejszą wiedzę o Bogu - dociera się do Boga. Zaczyna to przybierać charakter panteizmu (Bóg mieści się w przyrodzie, wszechświecie).
Człowiek jest składnikiem wszechświata - podlega wpływom gwiazd (nie jest to wpływ bezwzględny). Jest wyższy od zwierząt przez zdolność poznawania sił rządzących światem. Duże znaczenie ma magia naturalna, życie ludzkie kształtuje się przez uwarunkowania przyrodnicze, jak i przez indywidualne decyzje.
W Mieście Słońca ukazał utopijną wizję społeczeństwa. Głosił tam prymat społeczeństwa nad jednostką, celów społecznych nad egoizmem, konieczność przezwyciężenia egoizmu przez usunięcie więzi rodzinnych i własności prywatnej. Opowiadał się za wspólną własnością i wspólnotą kobiet. Władzę polityczną mają sprawować filozofowie - głosił więc pewien elitaryzm (za Platonem). Decyduje o wszystkim elita intelektualna. Wspólna własność zlikwidować ma nędzę i luksus. Rozwinął ideę komunizmu konsumpcyjnego i produkcyjnego, odwołując się do idei umiłowania wspólnoty i emocjonalnej integracji.