56270

TEORIA ALBERTA BANDURY

Społeczno-poznawcza teoria uczenia się. Bardzo upraszcza rzeczywistość osobowości. Sprowadza ją do poczucia kompetencji. Interakcje oznacza wzajemny determinizm podmiotu i otoczenia. Co powoduje, że człowiek jest istotą aktywną:

4 źródła aktywności podmiotu:

-    intcncjonalność rozumiana jako podmiotowa zdolność angażowania się w dane działania

-    dalekosiężne przewidywania, możemy przewidywać odległe cele

-    samo regulacja to zdolność do korygowania zachowań przez porównywanie ich ze standardami

-    autorefleksyjność

Uczenie się obserwacyjne. Jakie konsekwencje ma zachowanie innych ludzi w danych sytuacjach. Jest to podejście dyscentne czyli w kategoriach uczenia się.

Szczególne znaczenie w tym procesie jest przekonanie o sprawowaniu kontroli nad sobą samym i otoczeniem. Pojęcie skuteczności. Człowiek skuteczny posiada pewne kompetencje i umiejętności.

-    osoby o poczuciu wysokiej skuteczności - ufają sobie, maja poczucie kompetencji.

W niemowlęctwie człowiek uczy się, że pewne działania prowadzą do pewnych skutków, ważne powiązanie wydarzeń ze skutkami. Na to poczucie skuteczności ma wpływ wiele zdarzeń w ciągu życia człowieka. To potem wpływa na rozwój innych elementów osobowości.

Struktura osobowości:

-    poznawcze umiejętności czyli kompetencje

-    cele czyli przewidywane stany rzeczywistości

-    procesy poznawcze (rejestracja i przetwarzanie informacji)

Te elementy będą wyznaczały pewien kierunek rozwoju osobowości.

Albert Bandura prezentuje podejście interakcyjne.

TEORIA WALTERA MISI! LI A

Podejście poznawczo-społeczne. Pierwszy krytyk teorii cech. Elementami strukturalnymi osobowości będzie to co może być społecznie wyuczone. Kompetencje, cele. Ważne będzie doświadczenie społeczne. Proces zdobywania doświadczeń w wyniku uczenia się. Cechy zastąpił on zmiennymi poznawczymi.

-    Kompetencje czyli zdolność wykorzystania informacji do osiągania osobistych celów.

-    Cele.

-    Strategie kodowania informacji czyli sposoby gromadzenia informacji.

-    Oczekiwania to przewidywania i skutki własnych działań: „jeżeli, to...’’. Wszyscy ludzie zachowują się intencjonalnie.

-    Systemy samoregulacji

Do tych komponentów dodał jeszcze uczucia i emocje czyli stałe elementy czyli w konsekwencji cechy.

PODSUMOWANIE

Od cech jako coś trwałego — cechy jako coś opisow ego - cechy jako coś umow nego - krytyka cech aż do wykreow ania się czegoś nowego (t. interakcyjne ).

Teorie interakcyjne zapoczątkowało przełom zaczęto krytykować cechy i akcentować znaczenie sytuacji. Trzeba było przyjąć inny rodzaj myślenia i tak powstały teorie interakcyjne.

W^;ymiar poznawczy tych teorii powoduje nazwanie tych podejść społeczno-interakcyjnymi.