56696

ataków iiie mogą być ani ludność cywilna jako taka, aru osoby cywilne, zabronione są akty i groźby przemocy, których głównym celem jest zastraszenie ludności cywilnej.

Wojna z terroryzmem w świetle prawa międzynarodowego

Sformułowanie „wojna z terroryzmem” znalazło się w^r oficjalnie ogłoszonej przez Biały Dom Strategii zwalczania terroryzmu^, w której jasno stwierdza się, że Ameryka „znajduje się w stanie wojny. Wojna z terroryzmem jest innym rodzajem wojny, obejmującym zarówno walkę zbrojną, jak i walkę idei (...)

Odrzuciliśmy stary pogląd sprowadzający nasze działania kontrterrorystyczne głównie do sfery walki z przestępczością”. Wedle Strategii, wojna z terroryzmem prowadzona jest zarówno w sferze militarnej, jak i dyplomatycznej, finansowej, wywiadowczej oraz prawnej; jej celem jest pozbawienie terrorystów tego wszystkiego, czego potrzebują, aby działać i przetrwać

Przede wszystkim nasuwa się pytanie o podmioty stające w^r tej wojnie naprzeciwko siebie. Terroryzm (terror) trudno jest za taki podmiot uznać, jest to bowiem zjawisko, czy też raczej sposób w^ralki politycznej wykorzystujący przemoc w formach kryminalnych

wojna z terroryzmem - konflikt asymetryczny. Jest to zatem konflikt z podmiotem nieposiadającym sw^rojego terytorium, konflikt o charakterze globalnym, w którym tak naprawdę stawia się podznakiem zapytania podstawowe elementy praw^fa międzynarodowego

USA i Izrael - przyznały sobie praw'o do zabrjania osób działających lub podejrzanych o działalność w ramach organizacji terrorystycznych - sprzeczne z normami prawa m iędzynarodow^rego.

kontrowersje wyw^rołuje przetrzymyw^ranie osób podejrzewanych o powiązania z organizacjami terrorystycznymi w bazie Guantananio na Kubie. Bagram w Afganistanie czy na wyspie Diego Garda; zostały one zatrzymane przez siły amerykańskie ze względów bezpieczeństwa. Status prawny tych osób został określony mianem „prawnej czarnej dznuy”::, pomew-aż władze amerykańskie konsekwentrue odmawiały im statusu jeńców wojermych, rue podejmow^rały przez długi czas żadnych działań praw^rnych przedwko rum (rue stawiano im zarzutów karnych ani rue prowadzono postępowań karnych), a jedynie usiłow’ały wydobyć od przetrzymywanych informacje dotyczące ewentualnych planowanych przez al Kaidę zamachów.

Zwalczanie terroryzmu a użycie siły w prawie międzynarodowym

Każde państwo ma obowiązek wstrzymama się od organizowarua, podżegania, pomocy lub uczestnictwa w aktach w^ralki wewnątrzpaństwowej lub aktach terrorystycznych w innym państwie lub godzić się ze zorgaruzowaną na jego terytorium działalnością mającą na celu popehueme tego rodzaju aktów, gdy wspomruane w^r tym paragrafie akty' obejmują groźbę lub użycie siły”. Żadne państwo nie powinno też „organizować, pomagać, podburzać lub tolerować działalności wywrotowej, terrorystycznejlub zbrojnej skierowanej w celu obalenia silą reżimu innego państwa, bądź wtrącać się do walki wewnętrznej w innym państwie.

państwa uznały, że atak terrorystyczny można traktow^rać jako zagrożeiue dla pokoju, co w konsekwencji daje zaatakowanemu państwu prawo do samoobrony. Taki wniosek można wywieść m in. z Rezolucji Rady Bezpieczeństwa 1368 z 28 września 2001 r., w^f której Rada Bezpieczeństwa zdecydow-ała, że wszystkie państwa podejmą odpowiednie