54502

■    administratywizacja prawa budzi wiele obaw, zwłaszcza, gdy organy administracji mogą tworzyć lub de facto tworzą prawo w sposób samoistny, bez upoważnienia ustawowego (może to prowadzić do obejścia zasady prymatu ustawy)

• prawo kontraktowe (tryb negocjacyjny):

o nie odgrywa większej roli we współczesnym prawie wewnętrznym

■    umowa jest rzadko bezpośrednim źr ódłem prawa, jednak tryb negocjacyjny odgrywał i odgrywa ważną i coraz ważniejszą rolę w stanowieniu prawa

o lustoryczne przykłady prawa kontraktowego:

• angielska Magna charta libertatiun z 1215r. formalnie była

przywilejem kr ólewskim, nieformalnie jednak miała wszelkie cechy umowy, zaprzysiężonej przez króla i baronów

■    pacta com enta były w istocie rzeczy umową szła elity z nowo wybieranym królem i zawierały różnego rodzaju zobowiązania elekta, które miał on wykonać po objęciu tronu. Miały wszelkie cechy umowy publiczno-prawnej.

o przykłady współczesne:

■    tzw. umowy taryfowe - zgodnie z kodeksem pracy, formalnym źródłem prawa są układy zbiorowe pracy zawierane przez przedstawicieli pracodawców i pracowników, które określają różnego rodzaju powinności stron stosimku pracy

o współczesna socjologia prawa, a zwłaszcza teoria systemów (G. Teubner, H. Wilke) podkr eśla, że państwu jest coraz trudniej skutecznie regulować stosimki społeczne z pominięciem adresatów' norm prawnych

■    nieformalne negocjacje stały się stałym składnikiem nieomal wszystkich procedur tworzenia prawa

o w prawie międzynarodowym publicznym jest podstawową procedurą tworzenia prawa (tryb negocjacyjny) - stąd nazwa prawo traktatowe

■    wyróżnia się umowy dwustronne (bilateralne) oraz umowy wielostronne (multilateralne), nazywane zwykle traktatami lub konwencjami

■    kontraktowy charakter stanowi prostą konsekwencję zasady suwerenności państw, która wyklucza by jedno państwo mogło w legalny sposób narzucić normy prawne imiym państwom

•decyzje Zgromadzema Ogólnego ONZ są podejmowane większością głosów. Stanowią więc one formę stanowienia prawa w trybie jednostronnych decyzji, a nie w trybie negocjacji między panstw'ami

•status praw^ra traktatowego mają również podstawowe normy prawa wspólnotowego (tzw. traktaty założycielskie UE i Wspólnot Europejskich, które tworzą prawo pierwotne), w odróżnieniu od aktów stanowionych przez organy unijne (tzw. prawo wtórne), które są formą praw-a stanowionego prawo precedensowe: