Bo zawsze w takim wypadku czynność korzystna dla jednego oskarżonego będzie niekorzystna dla innego ). Np. jest dwóch oskarżonych o rozbój i żaden z nich nie przyznaje się do popełnienia czynu, przerzucając odpowiedzialność na drugiego.
Organ właściwy do stwierdzenia sprzeczności ( i podejmowania dalszych
czynności)
a. w postępowaniu przygotowawczym- prezes sądu właściwego do
rozpoznania sprawy (Art. 85 §3 )
b. w postępowaniu sądowym- sąd (Art. 85 §2 )
Forma
Postanowienie/zarządzenie, jednocześnie:
- zakreśla się termin oskarżonym do ustanowienia innych obrońców
- w wypadku obrony z urzędu wyznacza się innego obrońcę. Zaskarżalność
Tak
3. czynności te muszą mieścić się w publicznym charakterze działalności obrończej.
Np. zakaz fałszowania dowodów, zeznań o określonej treści ( Art. 233, 234, 239 kk ). Dopuszczalne jest natomiast przewlekanie postępowania poprzez zadawanie zbędnych pytań przesłuchiwanym czy wysuwanie zbędnych wniosków procesowych ( dowodowych ).
Jak powinien postąpić obrońca, jeśli klient przyznał sie przed nim do winy?
Konflikt:
zakazu działania na korzyść oskarżonego <- działania w interesie społecznym
a. ujęcie liberalne- klient przyznał się przed obrońcą, a nie przed sądem, i obrońca powinien ograniczyć obronę do wskazywania słabych stron oskarżenia ( <- tajemnica obrończa )
b. ujęcie obrońcy jako pomocnika sądu- uznawano, że obrońca powinien nakłonić oskarżonego do przyznania się przed sądem ( w III Rzeszy ), a w Związku Radzieckim- iż może uzależnić podjęcie się obrony od przyznania się winy,
c. wg Grzegorczyka- musi tolerować kłamstwo oskarżonego, który mimo przekonującego przyznania się przed obrońcą nie przyznaje się przed sądem. Bo jeśli dowody oskarżenia nie są przekonujące, rolą obrońcy jest to wykazać, nie można bowiem dopuścić- i to w interesie publicznym- do skazania osoby niewinnej (tj. takiej, której winy nie udowodniono (Art. 2 §1 pkt 1).
4. obrońca działa samodzielnie, a jego udział w postępowaniu nie wyłącza osobistego działania oskarżonego (Art. 86 §2 ).
Możliwa jest sprzeczność działań obrońcy z czynnościami samego oskarżonego, byle tylko to były działania w kierunku obrony ( na korzyść oskarżonego ).
Obowiązki obrońcy
1. jeśli obrońca z wyboru- obowiązek podejmowania czynności procesowych w całym postępowaniu, nie wyłaczaiac czynności do uprawomocnieniu sie orzeczenia f Art. 84 §1)
Wyjątek: gdy ustanowienie zawiera ograniczenia.
- np. wyłączenie substytucji
2. jeśli obrońca z urzędu- obowiązek podejmowania czynności procesowych do prawomocnego zakończenia postępowania ( Art. 84 §2 ),
Natomiast dokonywanie czynności po uprawomocnieniu się orzeczenia nie jest obowiązkowe. Może podejmować takie czynności, ale nie daje to podstaw do skutecznego żądania od Skarbu Państwa wynagrodzenia ze nie ( SN 1997 ).