54549

twórczości przypada na wiek XVIII kiedy wydają kalendarze jezuici, pijarzy. Szczególną popularnością cieszył się kalendarz wydawany przez Stanisława Duńczewskiego (kalendarz polski i ruski) jezuity Jana Poszkowskiego (kalendarz polityczno-historyczny). Dla podniesienia ich poziomu przyczynił się np warszawski pijar Antoni Wiśniewski wydając w 1752 roku Kolędę warszawską oraz Franciszek Paprocki (kalendarz wileński wydawany od 1768 roku). Wydawcy ci drukowali nie tylko prognostyki ale artykuły naukowe.

Sposoby zapisywania dat:

Najczęściej określenie daty jest notowane w formie zdania informującego za pomocą słów o dniu i roku ewentualnie miesiącu. Liczebniki porządkowe są zapisywane albo za pomocą słów albo cyfr rzymskich lub arabskich.

Niekiedy jest stosowany dla zapisania daty rocznej tzw chronostych. Jest to zdanie, często cytat z pisma świętego lub wiersz poetycki, w którym litery alfabetu łacińskiego spełniające równocześnie funkcje cyfr zsumowane dają zapis daty rocznej Dlatego litery te są zapisane odmiennym modułem od pozostałych. Przykładem chronostychu jest inskrypcja z dawnego zbom w Cieszkowach kolo Pińczowa. Chronostych służył do zapisu datacji występujących w inskrypcjach i diukach a pojawia się w Polsce w XVI-XVII1 wieku.

W tym samym czasie co chronostych do datowania rękopisów i druków stosuje się zapis kabalistyczny w którym do zapisu liczb używ^fa się 23 liter alfabetu łacińskiego przy czym pod słówkami zawierającymi ów zapis podaje się od razu zwłaszcza w drukach sumę liczb. Przykładem może być datacja dzieła Szymona Banaczkow^fskiego pt Honor philosophicus.