58621

Typologia granic politycznych:

•    Granice naturalne - zdeterminowane przez przyrodę (rzeki, grzbiety górskie, cieśniny morskie).

•    Granice sztuczne - granice wzdłuż południków i równoleżników, wzdłuż szlaków komunikacyjnych.

• Granice antecedentne - pierwotne w stosunku do form zagospodarowania przestrzennego. Stare, o dawnej metryce wrośnięte w krajobraz kulturowy. Mogą podlegać erozji, tj. degradacji wraz z postępem procesów integracyjnych. Przykład: pasmo karpackie.

• Granice subsekwentne — wtórne w stosunku do form zagospodarowania przestrzennego. Młode („sztuczne”) rozdzielają terytorialne jednorodne systemy społeczno-gospodarcze o długiej tradycji. Są narzucone. W wyniku formalizacji i stabilizacji mogą powodować rozrywane istniejących układów powiązań. Mogą przekształcać się w granice antecedentne. Przykład: granica polsko-niemiecka.

•    Granica reliktowa - granica widoczna w środowisku społeczno-kulturalnym, ale nie pełniąca już funkcji granicy politycznej.

•    Granice dzielące — silnie sformalizowane o ruewtelkiej przepuszczalności,

•    Granice łączące - słabo sformalizowane o znacznej przepuszczalności, towarzyszą im warunki umożliwiające rozwój przygranicznego regionu społeczno-ekonomicznego.