60177

Możemy jednak wykonać to zadanie w prostszy sposób, przy pomocy metody wieloboku. Mianowicie kreśląc z dowolnego punktu odcinek skierowany, wyobrażający pierwszą siłę, następnie z jego końca odcinek wyobrażający drugi odcinek, itcL Łącząc początek pierwszej siły z końcem ostatniej otrzymujemy siłę wypadkową.

Wypadkowa układu sił przyłożonych w jednym punkcie i działających w jednej płaszczyźnie jest równa co do wielkości i kierunku bokowi zamykającemu wielobok zbudowany na odcinkach wyobrażających siły składowe.

składanie sił przyłożonych w różnych punktach i działających w jednej płaszczyźnie_

Siłę działającą na ciało sztywne można przesunąć wzdłuż jej linii działania do innego punktu przyłożenia nie zmieniając przy tym skutku działania siły.

Powyższa reguła pozwala nam na składanie sił przyłożonych w różnych punktach i działających w jednej płaszczyźnie, gdyż po przesunięciu sił, możemy je złożyć np. metodą równoległoboku.

Trudniejszym natomiast do złożenia jest układ dwóch sił równoległych. Te siły nie można złożyć przez wyznaczenie przesunięcie ich i w ten sposób wyznaczyć wypadkową.

Rozpatrzmy jednak układ dwóch sił równoległych i zgodnie skierowanych:

Rysunek powyższy przedstawia sposób wyznaczenia wypadkowej dwóch sił równoległych. Zacznijmy jednak od początku Siłę przesuwamy wzdłuż jej linii działania do punktu .Do sił i przykładamy siły:    i . Następnie składamy odpowiednio siły, dzięki czemu

otrzymujemy wypadkowe:    i . Przesuwamy te wypadkowe według wcześniejszej

reguły do punktu A. Takie wypadkowe możemy prosto złożyć metodą równoległoboku. Otrzymujemy wypadkową

Trójkąt    jest podobny do trójkąta utworzonego przez siły:    , a więc:

F ji F, CA F CA-F, r,

2