69814

Podaj pojęcie biegłego i wiadomości specjalnych.

W orzecznictwie SN wskazuje się, że do wiadomości specjalnych należy zaliczyć wszelkie te wiadomości oraz umiejętności, które wykraczają poza przeciętne i praktyczne, nie należą zaś do nich jedynie „wiadomości dostępne dla dorosłego człowieka o odpowiednim doświadczeniu życiowym, wykształceniu i zasobie wiedzy ogólnej”.

Pojecie wiadomości specjalnych jest bardzo szerokie Rozciąga się me tylko na wiadomości z zakresu szczegółowych dyscyplin naukowych. Obejmuje również wszelką teoretyczną wiedzę, jakiej nie posiada przeciętnie wykształcony człowiek na poziomie szkoły średniej ogólnokształcącej, lub praktyczną wiedzę , nabytą dzięki uprawianiu zawodu czy choćby nawet będącą efektem osobistych zainteresowań (np filatelistyka, radiestezja).

Do pełnienia czynności biegłego jest obowiązany nie tylko biegły sądowy, lecz także każda osoba, o której wiadomo, że ma odpowiednią wiedzę w danej dziedzinie (art. 195).

O kwalifikacji na biegłego decyduje nie dyplom, lecz posiadanie rzeczywistej wiedzy specjalistycznej.

Kodeks nie wyklucza zatem a priori możliwości powołania w charakterze biegłego pracowników organów ścigania mających odpowiednią wiedzę specjalistyczną np z odpowiednich komórek eksperckich Komendy Głównej Policji.

Biegłym może być też osoba nie będąca obywatelem polskim i zamieszkała za granicą Osobie takiej zapewnia się szczególną gwarancję nietykalności w razie przybycia do Polski dla założenia opinii w drodze przesłuchania (art 589).

Biegły powinien złożyć przyrzeczenie, którego treść określa art 197 &

1.

„Świadomy znaczenia moich słów i odpowiedzialności przed prawem, przyrzekam uroczyście, że powierzone mi obowiązki wykonam z całą sumiennością i bezstronnością”.

Przyrzeczenie to zobowiązuje go m. in. do zachowania obiektywizmu. Biegły sądowy powołuje się na przyrzeczenie złożone przy ustanowieniu go takim biegłym ( art. 197 & 2).

Jeżeli po powołaniu biegłego ujawniły się okoliczności wskazujące, że należy on do grona osób, które me mogą pełnić biegłego (art. 196 & 1), wydana przez niego opinia nie stanowi dowodu, a na miejsce wyłączonego biegłego powołuje się innego eksperta (art 196 & 2).