73388

uprawnienia do dysponowania dobrami rzadkimi, czyli takimi które nie są powszechnie dostępne dla każdego,

posiadanie wiedzy i innych kwalifikacji (np. praktycznego doświadczenia), poparcie mających władzę (np. różne formy mianowania na stanowiska w państwie),

autorytet.

Autorytet wynika z akceptacji przełożonego przez podwładnych i przekonaniu, że pod jego kierownictwem lepiej zrealizują wytyczone cele. Autorytet to także zdolność podejmowania decyzji, które są przyjmowane bez zastrzeżeń i kwestionowania. Z autorytetu wynikają relacje oparte na zaufaniu do przełożonego i przekonaniu o słuszności jego zleceń. Autorytet może być budowany w oparciu o:

przesłanki racjonalne, np. profesjonalizm, walory etyczne i intelektualne; przesłanki nieracjonalne (emocjonalne), np. insygnia i ceremoniały towarzyszące pełnieniu roli przywódcy, pochodzenie ze środowiska o wysokiej randze społecznej, charyzma, czyli oddziaływanie na otoczenie w sposób niedoświadczalny.

Na autorytecie oparte są następujące rodzaje władzy;

władza legalna opiera się na przekonaniu podwładnych, że z mocy prawa lub zwyczaju posiadający władzę ma prawo oddziaływać na ich postępowanie, a on ma wynikające    z podobnych źródeł obowiązki związane z podporządkowaniem temu

prawu;

władza tzw. odniesienia oparta na chęci upodobnienia się do sprawującego władzę ze względu na kwalifikacje lub sposób postępowania kierującego, któiy staje się wzorem do naśladowania;

władza przedstawicielska wynika z faktu wybrania przez podwładnych do reprezentowania ich interesów;

w ładza ekspercka wynika z wpływu wywieranego dzięki wiedzy lub szczególnym umiejętnościom (związana z postępem technologicznym).

Podstawow e wymiary w ładzy:

Zasięg władzy to liczba podmiotów podporządkowanych, których zachowanie zostało zdeterminowane przez przełożonego.

Zakres władzy to liczba zachowań podmiotów podporządkowanych zdeterminowanych przez przełożonego. Zakres władzy wskazuje na stopień szczegółowości ingerencji w poszczególne działania podwładnych.

Waga władzy to poziom prawdopodobieństwa, że podwładni zachowają się zgodnie z zamieram przełożonego.

Style kierowania

•    kryterium obiektywnego kształtowania stylów kierowania:

styl potencjalny to zbiór metod i technik oddziaływania przełożonego na podwładnych, który według jego wyobrażeń powinien doprowadzić do osiągnięcia określonego celu;

styl rzeczywisty to system metod i technik oddziaływania przełożonego faktycznie stosowanych ze względu na przyjęte cele i warunki realizacji (styl rzeczywisty może się wykształcić w wyniku skorygowania w praktyce stylu potencjalnego).

13