74767

nasyconym roztworem odpowiednich soli. Nad tymi roztworami otrzymuje się następujące wilgotności względne powietrza w temp. 25 °C:

chlorek litu —LiCl    —12%

clii orek magnezu    -— MgCl₂    — 32%

azotan magnezu    — Mg(N03)₂    —    54%

chlorek sodu    — NaCl    —    75%

azotan potasu — K(N0₂)3    — 95%.

Rys. 3.3. Badanie sorpcji wilgoci:

1    — eksykator,

2    — próbki,

3    — nasycony roztwdr soli,

4    — nierozpuszczone cząsteczki soli

W temperaturze 20°C wilgotności powietrza są prawie takie same, natomiast w niższych i wyższych temperaturach występują znaczne odchylenia. Właściwą wartość sorpcji określa się po kilka- krodiym zważeniu próbki aż do ustalenia się masy. Osiągnięcie równowagi sorpcyjnej trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy, zależnie od badanego materiału i wilgotności względnej powietrza

Najdłużej ustala się równowaga sorpcyjna przy wilgotności powietrza bliskiej 100%. Próbki wysuszone, włożone do eksykatorów, pocliłaniają początkowo szybko wilgoć, w miarę zaś zbliżania się do równowagi sorpcyjnej przyrosty masy są coraz wolniejsze. Na podstawie wyników badań wykreśla się linie krzywe stanowiące tzw. izotermy wilgoci

Zawilgocenia sorpcyjne oblicza się w procentach w stosunku do suchej masy ze wzoru: U*=(GrGo)* 100/Go    (%)    (3.5)

gdzie:

Um - wilgotność sorpcyjna w procentach suchej masy,

G₀- masa próbki w stanie absolutnie suchym,

Gi- masa próbki w stanie równowagi sorpcyjnej.