wnioskiem do Niemieckiego Monopolu Spirytusowego o zgodę na wwiezienie wspomnianego produktu. Administracja Monopolu poinformowała go, że ze względu na nieodpowiednią zawartość alkoholu, wspomniany produkt nie może zostać dopuszczony do obrotu na teiytorium Niemiec.
3. Stanowisko administracji Monopolu oparte było na art.100 Ustawy o monopolu
spirytusowym oraz wydanych na jego podstawie przepisach, w których ustalono minimalną zawartość alkoholu dla określonych kategorii likierów i innych alkoholi. Przepisy te przewidują, że do obrotu można wprowadzać likiery owocowe, w rodzaju Cassis de Dijon, w których minimalna zawartość alkoholu wynosi 25%, podczas gdy zawartość alkoholu w omawianym produkcie, który bez przeszkód dostępny jest na rynku francuskim, mieści się w przedziale od 15% do 20%.
4. Powód uważa, że ustalenie w prawie niemieckim minimalnej zawartości alkoholu prowadzi
do tego, że dobrze znane napoje alkoholowe wytworzone w innych państwach członkowskich nie mogą być sprzedawane na terytorium RFN. Z tego powodu wspomniane przepisy stanowią ograniczenie swobody przepływu towarów między państwami członkowskimi, które wykracza poza zakres uprawnień państwa członkowskiego do regulowania przepływu towarów między państwami członkowskimi. Zdaniem powoda jest to sprzeczny z art.30 [28] TWE środek o skutku równoważnym do ograniczeń ilościowych w imporcie. Ponieważ, jest to środek związany z funkcjonowaniem monopolu spiiytusowego, powód uważa, że doszło do naruszenia art.37 [31] TWE. Zgodnie z tym przepisem państwa członkowskie mają obowiązek stopniowo dostosowywać monopole o charakterze handlowym tak, by do zakończenia okresu przejściowego zniesiona została jakakolwiek dyskryminacja w zakresie warunków wytwarzania i sprzedaży towarów między obywatelami państw członkowskich.
5. W celu rozstrzygnięcia zawisłego przed nim sporu, Sąd Finansowy Hesji przedłożył
następujące pytania:
„1. Czy ustalenie w prawie niemieckim minimalnej zawartości spirytusu w alkoholach, którego skutkiem jest uniemożliwienie sprzedaży tradycyjnych produktów wytwarzanych w innych pa listwach członkowskich, w których zawartość alkoholu jest niższa od limitu obowiązującego w Niemczech, jest środkiem o skutku podobnym do ograniczeń ilościowych importu w rozumieniu art.30 [28] TWE?
2