76073

Kościele łacińskim - wikariat apostolski, prefektura apostolska, administratura apostolska).

Ekskomunika (łac. excommunicatio) (kan. 1331 KPK) - w prawie Kościoła łacińskiego najsurowsza kara kościelna, zabraniająca jakiegokolwiek udziału posługiwania w sprawowaniu Ofiary eucharystycznej lub w jakichkolwiek innych obrzędach kultu, sprawowania sakramentów i sakramentaliów oraz przyjmowania sakramentów, jak również sprawowania kościelnych urzędów lub posług, jakichkolwiek innych zadań oraz wykonywania aktów władzy rządzenia.

Ekskomunika mniejsza (łac. excommunicatio minor) (kan. 1431 KKKW) - w prawie Kościołów wschodnich kara kościelna zabraniająca przede wszystkim przyjmowania Komunii św. oraz pełnienia funkcji chrzestnego (kan. 685 § 1, n. 6").

Ekskomunika większa (łac. excommunicatio maior) (kan. 1434 KKKW) - w prawie Kościołów wschodnich najsurowsza kara kościelna zabraniająca m.in. sprawowania i korzystania z sakramentów i sakramentaliów, wykonywania urzędów kościelnych (w Kościele łacińskim - ekskomunika).

Eparchia (łac. eparchia) (kan. 177-310 KKKW) - określenie oznaczające w prawie Kościołów wschodnich część ludu Bożego powierzona pasterskiej trosce biskupa, w której uobecnia się Kościół Chrystusa (w Kościele łacińskim - diecezja).

Herezja (kan. 751 KPK, kan. 1436 KKKW) - przestępstwo polegające na uporczywym, po przyjęciu chrztu, zaprzeczanie jakiejś prawdzie, w którą należy wierzyć wiarą boską i katolicką, albo uporczywe powątpiewanie o niej.

Hierarcha, Hierarcha miejsca (kan. 984 KKKW) - w prawie Kościołów wschodnich Biskup Rzymski, patriarcha, arcybiskup większy, metropolita stojący na czele Kościoła metropolitalnego sui iuris, biskup eparchialny i ci, którzy czasowo go zastępują w rządzeniu, stosownie do przepisów prawa. Hierarchami miejsca, oprócz Biskupa Rzymskiego są biskup eparchialny, egzarcha, administrator apostolski, ci, którzy, podczas nieobecności wymienionych, czasowo zastępują ich w rządzeniu, oraz protosyncel i syncel. Wyżsi przełożeni w instytutach życia konsekrowanego, posiadający zwyczajną władzę rządzenia, także są Hierarchami, ale nie miejsca (w prawie Kościoła łacińskiego - ordynariusz, ordynariusz miejsca).

Inkardynacja (łac. incardinatio) (kan. 265-272 KPK) - przynależność duchownego do Kościoła partykularnego, prałatury personalnej, instytutu życia konsekrowanego lub innego uprawnionego stowarzyszenia (w Kościołach wschodnich - przypisanie).

Interdykt (łac. interdictus) (kan. 1332 KPK) - w prawie Kościoła łacińskiego kara kościelna zabraniająca jakiegokolwiek udziału posługiwania w sprawowaniu Ofiary eucharystycznej lub w jakichkolwiek innych obrzędach kultu, sprawowania sakramentów i sakramentaliów oraz przyjmowania sakramentów.