76111

Przestanki wybuchu kryzysów finansowych w krajach zaliczanych do tzw. wchodzących rynków

1.    Realizacja polityki antyinflacyjnej, która determinuje wysoki poziom stóp procentowych.

2.    Odchodzenie od dużego zaangażowania państwa w regulowanie procesów gospodarczych, które powoduje:

-    liberalizację rynku finansowego, która umożliwia swobodny przepływ kapitału między krajem a zagranicą,

-    deregulację gospodarki.

3.    Wprowadzenie systemu walutowego gwarantującego stabilność kursu waluty narodowej.

4.    Wysoka stopa procentowa, stabilna waluta oraz liberalizacja obrotów kapitałowych stwarzają bodźce do przepływu zagranicznego kapitału krótkoterminowego, co powoduje presję na wzrost kursu (umocnienie waluty).

Mechanizmy stwarzające bezpośrednie zagrożenie dla zewnętrznej i wewnętrznej równowagi

1.    Umocnienie waluty narodowej prowadzi do spadku konkurencyjności eksportu, co pogarsza bilans obrotów bieżących.

2.    Państwo rozpoczyna politykę sterylizacji dopływu zagranicznego kapitału krótkoterminowego.

3.    Krajowe podmioty zwiększają zadłużenie zagraniczne, z powodu wysokich krajowych stóp procentowych.

Antyinflacyjny kurs walutowy generuje wysoki stopień stóp procentowych.