77292

pośrednika. Sam producent nie jest świadomy umiędzynarodowienia swoich produktów.

•    Krajowy agent - przyjmuje rolę negocjatora w transakcjach z zagranica i doprowadza do ich zawarcia , otrzymuje prowizję za sprzedaż produktów za granice.

•    Jednostka współpracująca - podejmuje się eksportu produktów w imieniu różnych producentów i jest częściowo im podporządkowana.

•    Przedsiębiorstwo handlu zagranicznego - pośredniczy w eksporcie wyrobu w zamian za prowizje od sprzedawcy.

Zaleta eksportu bezpośredniego:

-    wymaga niewielkiego zaangażowania kapitałowego

-    niskie ryzyko internacjonalizacji

-    poszerzenie rynków zbytu i związane z tym korzyści skali

-    ograniczone zaangażowanie personalne

-    elastyczność

Wady eksportu pośredniego:

-    koszty transportu i handlowe

-    ryzyko słabego rozeznania lokalnych gustów

-    wydłużony czas reakcji przedsiębiorstwa na zmiany na rynkach zagranicznych

-    mogące wystąpić problemy z pośrednikiem handlowym, obsługa i serwisem.

-    pośrednie ponoszenie ryzyka kursowego.

Eksport bezpośredni:

-    producent samodzielnie podejmuje czynności związane z przekroczeniem granicy przez towar i jego zbytom za granicę. Wymaga pewnej znajomości technik handlu zagranicznego, rynków zbytu i kontraktów.

Oznacza konieczność prowadzenia negocjacji z odbiorca zagranicznym. Realizacja eksportu bezpośredniego wymaga utworzenia działu eksportowego. Początkowo przedsiębiorstwo może wysyłać za granice swojego przedstawiciela w celu nawiązania kontaktów handlowych.