intra lege- związana z brakiem precyzji przepisu prawnego; może to być rezultat występowania oceniania.
Da się ją usunąć w drodze wykładni prawa, zgodnie z regułami wnioskowań prawniczych.
Prawo zawiera regułę generalnego rozkazu rozstrzygnięcia- na podst obow prze sąd ma zawsze obowiązek wydać decyzję
INSTYTUGA PRAWA- zbiór norm w obrębie jednej gałęzi, regulujący jeden konkretny stosunek społeczny; np. w obrębie gałęzi prawa rodzinnego- kuratela małżeństwa, rozwodu itp.
KODYFIKAGA IINKORPORAGA norm z:
3. prawa międzynarodowego (ratyfikacje)
4. z norm zwyczajowych
inkorporacja: nieoficjalny zbiór przepisów; takiego usystematyzowania mogą dokonać organy, instytucje, osoby prywatne dla własnych potrzeb; nie ma charakteru gałęzi prawa, charakter niezobowiązujący komisja kodyfikacyjna: wybitni naukowcy, prawnicy, praktycy; ich zadaniem jest tworzenie projektu ustawy zwanej kodeksem, który następnie poddawany jest pod dyskusję, przyjmuje postać oficjalną dopiero po uchwaleniu i opublikowaniu; efektem jej działań jest oficjalny zbiór ustaw zwany kodeksem.
Kodeks (z łac. codex: księga, spis) — akt normatywny zawierający logicznie usystematyzowany zbiór przepisów regulujących określoną dziedzinę stosunków społecznych. Obecnie kodeksy są wydawane w formie ustaw; w II RP kilka kodeksów wydano w formie rozporządzenia z mocą ustawy. Kodeks może mieć moc prawną równą ustawie zwykłej (tak jest obecnie polskim prawie), ale w niektórych systemach prawnych jego pozycja może być wyższa, wskutek czego przepisy innych ustaw sprzeczne z kodeksem podlegają uchyleniu. Normy kodeksowe, nawet jeśli są równe innym ustawom, mają jednak szczególne znaczenie ze względu na kompleksowość normowanych spraw i proces interpretacji przepisów.