jakie prawdopodobnie będziemy czerpać z ich tytułu są również niezasłużone. Taka redystrybucja dochodów od osób bardziej uzdolnionych (ergo statystycznie bogatszych) do osób mniej zdolnych służy zatem sprawiedliwości.
Drugi punkt mówi o merytokracji, choć nie tylko. Autentyczna równość szans nie oznacza tylko, że stanowiska nadawane są jedynie na podstawie przygotowania merytorycznego osoby, ale że każda z osób ma równe szanse nabyć kwalifikacje potrzebne do objęcia konkretnego stanowiska. Często uważa się, że zasada autentycznej równości szans wymaga większej dozy równości niż zasada dyferencji, gdyż nawet jeśli nierówności będą z jak największą korzyścią dla najbardziej upośledzonych może to nie oznaczać, że doprowadzą one do sytuacji zawartej w punkcie drugim.
• Teoria legalistyczna Nozicka[1] (ang entitlemenl theory, w dokładnym tłumaczeniu teoria uprawnienbwa), zwana również libertariańską teorią sprawiedliwości, sformułowana przez Roberta Nozicka, określa sprawiedliwość dystrybutywną nie ze względu na rezultaty (mierzone np. za pomocą ilości dóbr dostępnych dla jednostek lub ich użyteczności), ale ze względu na procedury, jest więc sprawiedliwością proceduralną lub formalną. Teoria uznaje za sprawiedliwą taką redystrybucję, która gwarantuje respektowanie fundamentalnych praw jednostek. Do takich praw zaliczamy: prawo do życia, wolność wyboru, prawo do produktu własnej pracy. Podstawą teorii jest posiadanie dóbr.
Jej główne założenia:
zasada sprawiedliwego nabywania (nawiązanie do teorii zawłaszczania rzeczy niczyich Locke'a),
zasada sprawiedliwego transferu (dobrowolne wymiany rzeczy posiadanych), zasada naprawy niesprawiedliwości (gdy ktoś zawłaszczył rzecz niezgodnie z prawem).
• Michael Walzer(ur. 3 marca 1935) - amerykański filozof i intelektualista. Profesor emerytowany w Instytucie Studiów Zaawansowanych (IAS) w Princeton w stanie New Jersey. Jest współwydawoą (wraz z Michaelem Kazinem) magazynu Dissent, z którym jest związany od czasu studiów na Uniwersytecie Brandeis. Jest autorem książek z zakresu wielu dziedzin, w tym dotyczących genezy wojen sprawiedliwych i niesprawiedliwych, nacjonalizmu, grup etnicznych, sprawiedliwości społecznej, krytyki modeli społecznych, radykalizmu, tolerancji oraz zaangażowania politycznego. Jest również redaktorem dwutygodnika The New Republic. Do dzisiaj napisał 27 książek oraz opublikował ponad 300 artykułów, esejów i recenzji książek w magazynach Dissent, The New Republic, The New York Review of Books, The New Yorker, The New York Times, Harpers i wielu innych czasopismach politycznych i filozoficznych.
Michael Walzer jest zwykle identyfikowany jako jeden z liderów ruchu propagującego idee komunitaryzmu w teorii nauk politycznych, wraz zAlasdairem Maclntyrem oraz Michaelem Sandelem. Podobnie jak oni, Walzer niekoniecznie zgadza się z taką kategoryzacją. Jednocześnie wielokrotnie twierdził, że teoria polityczna musi być oparta na tradycjach i kulturze danego społeczeństwa. Uznaje, że w filozofii politycznej dominują idee nadmiernie abstrakcyjne. Do jego najważniejszych intelektualnych dokonań zalicza się Wojny sprawiedliwe i niesprawiedliwe (Jusl and Unjust Wars), zawierające rewitalizację teorii wojny sprawiedliwej, podkreślającej wagę aspektów etycznych w czasie wojny, przy jednoczesnej rezygnacji z pacyfizmu;