Wielkość państwa powinniśmy zmieścić w granicy oka - ze wzgórza Aten. Powinno oddzielone być z jednej strony górami, a z drugiej morzem, oceanem. Ilość osób to ok. 100 tys. Gospodarka oparta na własności prywatnej oparta na uprawie ziemi, ale nie przez obywateli, a niewolników. Obywatel powinien mieć część ziemi przy granicy, a druga część ziemi w centrom (by obywatele bronili państwa przed wrogiem - bo będą bronili swoich ziem, a w centrum, by mogli się wyżywić).
Arystoteles uważał, że Grecy przeznaczeni są do panowania nad innymi narodowościami.
Wg niego na Północ od Aten ludzie byli dzielni, ale mało lotni intelektualnie, a na Południe są intelektualni, ale leniwi.
Prowadził rozważania, czy można być przyjacielem swojego niewolnika. Stwierdza, że z jednej strony NIE, gdyż to tylko narzędzie mówiące, a z drugiej, że TAK, gdy dostrzeżemy w niewolniku człowieka.
Klimat idealny to klimat umiarkowany, taki jak w Grecji.
Wyróżniał:
- cnoty intelektualne (budujemy je własną pracą),
- cnoty etyczne (wytwarzane są w człowieku przez czyiuiik zewnętrzny - głównie prawo, gdyż wskazuje ono pewien model zachowania, czego trzeba unikać), są mmi cnoty ze złotego środka, wyrabiane przez obyczaje, zwyczaje np. szczodrość, męstwo. Nie każda cnota etyczna podlega pod zloty środek tak jak, np. bezstronność, sprawiedliwość.
Wyróżnia on sprawiedliwość
• formalną (postępowanie zgodne z przepisami)
• materialną
- rozdzielcza (zachodzi w relacjach między obywatelem, a państwem, docenienie przez państwo zaangażowania jednostki przez, np. gratyfikacje, nadawanie tytułu, dyplomu, orderu)
- wyrównawcza (wymienna, zachodzi między obywatelami, np. transakcja kupna -sprzedaży) - ZLOTY ŚRODEK.
Wg niego prawo natury sformułowane zostało wyłącznie do człowieka i określa zachowanie człowieka. Jest normą moralną.
Są dwa rodzaje dóbr:
1. Pierwsza jest obojętna, stają się pożądanymi, gdy prawo stanowione wskaże na, że należy do nich dążyć.
2. Druga - do nich dążymy zawsze i wszędzie Prawo natury wskazuje nam te drugie dobra.
Prawo natury:
- niezmieiuia treść (dobro wyróżnić, zła unikać),
- powszechne obowiązywanie,
- niezależne od ludzkiego ustanowienia Stoi ono ponad prawem stanowionym.
Arystoteles wskazuje pewne dobra, do których mamy dążyć, podstawowym jest wewnętrzna hamionia.