Kolejną własnością , którą według założeń winny spełniać reszty, jest ich losowość. Weryfikacja hipotezy o losowości ciągu reszt ma na celu ocenę trafności doboru postaci analitycznej funkcji regresji ( w przypadku modelu tendencji rozwojowej jest to wybór właściwej postaci analitycznej funkcji trendu ). Do weryfikacji hipotezy H0 : y= f(x) wobec hipotezy alternatywnej: Hx: y * f(x) służy tzw. test liczby serii.
Punktem wyjścia jest ciąg reszt uszeregowany według kolejności jednostek czasu. Dla tego uporządkowanego ciągu oblicza się liczbę serii reszt modelu - S. Serią jest każdy podciąg reszt złożony wyłącznie z elementów dodatnich lub ujemnych. Z tablic testu liczby serii dla danej liczby reszt dodatnich ni, liczby reszt ujemnych n2, oraz przyjętego poziomu istotności a (tj. dla a/2 i l-a/2) odczytuje się dwie krytyczne liczby serii: Si i S2. Jeśli:
to nie ma podstaw do odrzucenia hipotezy H0 . Oznacza to, że ciąg reszt jest losowy, wobec czego postać analityczna modelu została dobrana trafnie. Jeżeli liczba serii jest w przybliżeniu równa połowie liczby obserwacji, możemy być pewni, że reszty są losowe. W naszym przykładzie na rys. 7 widzimy 5 serii, więc bez skorzystania z tablic nie mamy pewności, jaką decyzję powinniśmy podjąć. Wykres reszt według następstwa czasowego pozwala również na ocenę
1000
Rozkład reszt
♦ ♦ ♦
| 500
| -500
1/5
* S . io
15 2)
-1000