82250

Sposób oznaczania ścieralności materiałów kamiennych.

Przygotowaną próbkę należy umocować w uchwycie maszyny w taki sposób aby cala powierzchnia próbki przeznaczona do ścierania przylegała do powierzchni tarczy. Następnie próbkę obciążyć silą 300N. Powierzchnię tar czy na całej długości pasa ścierania pokr yć równomiernie proszkiem elektrokorundowym w ilości 20 g. Następnie uruchomić tarczę Po każdych 22 obrotach tarczę należy zatrzymać i zmieść starty materiał wraz z proszkiem. Nasypać ponownie 20g proszku ściernego na tarczę w pasie ścierania próbki i uruchomić tarczę Po każdych 110 obrotach tarczy próbkę należy wyjąć z uchwytu i obrócić o 90° wokół osi pionowej w stosunku do poprzedniego położenia Po 440 obrotach tarczy należy zmierzyć wysokość próbki suwmiarką z dokładnością do 0,1 mm i zważyć próbkę z dokładnością do

0.01 g.

Obliczanie ścieralności

1. Na podstawie straty wysokości-ścieralność S należy obliczyć dokładnością doO.lmm jako

różnicę średniej wysokości próbki pr zed i po badaniu, wg wzoru

„ K_{i +} K₂ + K_x + K,_f ,

S = —--*---~[mmj

Ki K2.K3.K4 - różnice wysokości próbki, mierzone przy krawędzi próbki wzdłuż prostych prostopadłych do przyjętej podstawy;

2. Na podstawie straty masy - ścieralność S należy obliczyć z dokładnością do 0,1 mm wg wzoru

S =

A/ J_ F G„

M - strata masy próbki po 440 obrotach tarczy [g] F - powierzchnia próbki poddana ścieraniu [mm²] G_p - gęstość pozorna próbki [g/mm³]

Poszczególne wyniki badania ścieralności każdej badanej próbki nie powinny różnić się więcej niż o 30% od wyniku końcowego. Za wynik końcowy oznaczenia przyjąć średnia arytmetyczną wszystkich wyników badanych próbek