83214

METODA TWÓRCZA - METODA OPOWIEŚCI RUCHOWEJ

Twórcą metody jest szwedzki pedagog Józef Gotfryd Thulin. Wymyślił on by wykorzystać bajki, legendy i inne opowiadania jako tła do rozwijania działalności ruchowej dzieci, które ruchem w własny indywidualny sposób odtwarzały sytuacje i zdarzenia występujące w fabule. Dziecko pobudza swój analizator słuchu oraz rozwija swoją fantazje. Zostały pogodzone tutaj zajęcia ruchowe z rozwijaniem dziecięcej fantazji. Metoda ta wymaga również od nauczyciela starannego przygotowania tak by tekst odzwierciedlał to co w danym momencie maja ruchem pokazać dzieci. Tekst musi być także dostosowany do kondycji fizycznej dziecka tak by w sposób stopniowy pracowały jego mięsnie i aby występowała wszechstronność ruchu np. skoki, bieg, rzuty, pełzanie, czołganie, noszenie, wymachy kończyn itp.

Metoda opowieści ruchowej wg. B. Przysiężnej jest doskonałym sposobem pracy z dzieckiem przedszkolnym. Polega ona na ilustrowaniu historyjki opowiadanej przez nauczycielkę. Tekst opowieści tworzy fabułę, a obrazy które powstają w wyobraźni dziecka powinny prowokować do wykonywania określonych ruchów. Nauczycielka nie stosuje pokazu, by dzieci nie naśladowały jej ruchów. Zakłada się że każde wykonane zadanie jest poprawne.

Opowiadanie historyjki powinno być: ciekawe, emocjonujące, by interesowało ćwiczących, należy stworzyć odpowiedni klimat, by dzieci wczuły się w atmosferę, by łatwo utożsamiały się z bohaterami historyjki, należy wplatać dodatkowe słowa, które zmobilizują dzieci do aktywniejszego udziału we wspólnej zabawie. Opowiadaniu może towarzyszyć odpowiednia muzyka. Ćwiczenia z podkładem muzycznym są atrakcyjniejsze, regulują tempo zabawy oraz zwiększają przeżycia dzieci.

Metoda opowieści ruchowej sprzyja rozwojowi fantazji, która w życiu dziecka odgrywa dominującą rolę, fantazja bowiem może pobudzić i utrzymać dziecko w ruchu.