empiryk- tylko dane oparte o zmysły mają jakiekolwiek znaczenia dla rozwoju nauki. Odrzucał jakiekolwiek kwestie mentalne- były dia niego tylko niepotrzebnym balastem.
Element organistyczny- doświadczenie jest reakcją organizmu na otaczające bodźce. Powoduje to u Hobbesa zadeklarowany materializm.
Istnieje tylko stan natury, jest on pierwotny. Z tego Hobbes wywodzi swoia koncepcie państwa.
To co istnieje to efekt reakcji, psychika ludzka jest reaktywna.
Zmarł na początku wieku XVIII. Należy do tych filozofów opierają swoją filozofię na skrajnym empiryzmie. Źródło poznania: zmysły. Wszelka wiedza wychodzi z doświadczenia. Czym jest rozum ludzki? Tabula raza dopiero doświadczenia życiowe powodują „zapisanie" rozumu. Rozum nie ma żadnych wrodzonych idei, wszystko pochodzi wyłącznie z doświadczenia. Władze rozumu (sposób jego funkcjonowania) są jednak od początku.
• Postrzeganie zewnętrzne- oddziaływanie elementów zewnętrznych. Dane i daty doświadczalne poprzez receptory przekazywane mózgowi. Proces „zapisywania".
• Postrzeganie wewnętrzne „refleksja"- to co otrzymujemy z zewnątrz poddajemy refleksji. Doświadczenie wewnętrzne. Te refleksje stają się naszymi myślami. Te myśli to pojęcia i abstrakcje „odbite" w naszym umyśle. Są to idee naszego rozumu (a nie zewnętrzne jak u Arystotelesa)
Co poznaje rozum? Czy poznaje rzeczy? Nie- rozum poznaje tylko idee rzeczy odbite w naszym umyśle. Skrajny empiryzm kończy się idealizmem subiektywnym. Rzeczywistość jest zapośredniczona. Możemy poznać np. idee drzewa, a nie drzewo.
Skrajny empirysta. Pojęcia są tylko nazwami, odrzucenie obiektywizmu- nie ma pojęć ogólnych. To co ogólne to tylko wyrazy. Przedmiotem doświadczenia są wyobrażenia a one pochodzą tylko I wyłącznie ze zmysłów