80067

Ewolucyjny konserwatyzm. Burkę:

a) Edmund Burkę: (1729-1797), postać bardzo konserwatywna, był angielskim filozofem.

publicystą i mężem stanu, jego działalność wiąże się z okresem przedrewolucyjnym.

• poglądy Burke’a:

najgłośruejszy krytyk dzieł wielkiej rewolucji francuskiej

-    jako arystokratyczny liberał, uważał się za następcę Monteskiusza

był zażartym przeciwnikiem absolutyzmu (położył niemałe zasługi w dyskredytowanie despotyzmu oświeconego)

opowiadał się za ustrojem parlamentarnym i systemem partyjnym

-    jego poglądy zmieniły się w momencie wybuchu rewolucji francuskiej

w swoich dziełacli ostro krytykował rewolucję - jest uważany za ojca brytyjskiego konserwatyzmu

sw^rój negatywny stosunek do rewolucji, oparł Burkę, na sw^roistej koncepcji narodu i tradycji narodowej (uznawał naród za organiczną całość, która czerpie swe istnienie z długotrwałej tradycji, determinującej całe życie teraźniejsze)

naród, jego zdaniem, to organiczny związek pokoleń przeszłych teraźniejszych i przyszłych (u podstaw' tej koncepcji tkwił naturalizm, głoszący przywiązarue do tradycji historycznej)

Burkę odrzucał ideę urnowy społecznej jako źródła władzy (jest to antyindywidualizm)

naród jest odwieczrue związany z państwem (do społeczeństwa wchodzi człowiek w momencie

urodzenia)

rewolucja, jego zdaniem, to „nienaturalne" zerwarue ciągłości procesu dziejowego (prowadzi to do katastrofy)

przeciwstawiał się rozumowym wyjaśnieniom rewolucjonistów („rozum jest zawsze abstrakcyjny, oderwany od konkretnego życia")

twierdził, że do zagłady narodu francuskiego przyczynili się wrogowie chrześcijaństwa Poglądy Burkę’a dobrze służyły polityce legitymizmu, a także wszelkiej restauracji minionej (przed rewolucyjnej) rzeczywistości. Jego tezy odegrały w późniejszym okresie tą sarną rolę. co koncepcje francuskich teokratów^r.