84985

wartości świadczenia; po drugie wielkości doznanej przez wierzyciela szkody w sytuacji, gdy szkoda jest niewielka a kara umowna wysoka i wierzyciel wzbogaciłby się nadmiernie.

Modyfikacji kary umownej może żądać tylko dł. Wierzyciel nie może żądać zwiększenia kary. gdy szkoda jaką poniosł jest od niej znacznie wyższa. Wierzyciel zawierając umowę bierze na siebie ryzyko takiego naprawienia szkody.

Wiąże się to z problemem stosunku roszczenia o karę umow ną do roszczenia o odszkodowawczego na zasadach ogólnych (żart. 471.) - teoretycznie możliwe są 4 sytuacje:

1.1. kara ma charakter wyłączny - wierzyciel traci roszczenie o naprawienie szkody;

2.    2. kara jest tylko zaliczalna wierzyciel może dochodzić kary. a w pozostałym zakresie (niepokrytej szkody) może dochodzić odszkodowania na zasadach ogólnych;

3.    3. kara jest zastrzeżona jako alternatywna - wierzyciel ma opcję albo dochodzi kary, albo dochodzi odszkodowania (nie może obu na raz);

4.    4. kara zastrzeżona kumulalyw nic charakter „podwójnie" kamy - obok i niezależnie od odszkodowania.

Kara umowna ina co do zasady charakter wyłączny art. 484. § 1. Zasadniczo wyłącza więc możliwość żądania przez wierzyciela odszkodowania uzupełniającego na zas. ogólnych. Jest to jednak zasada dyspozyty w na - strony mogą przez odmienne postanowienie nadać karze umownej charakter zaliczalny. Pytanie czy swoboda umów pozwala na wprowadzenie kary umownej kumulatywnej? Wg. przeważającego poglądu jest to niedopuszczalne - środek len nic może mieć charakteru czysto represyjnego.