Zmiany rezystancji przy prawidłowo tworzącej się zgrzeinie są łatwe do przewidzenia, zwłaszcza w początkowej części cyklu zgrzewania. Po stopieniu nierówności na powierzchni styku blach następuje ich nagrzewanie, lecz gdy osiągane są coraz wyższe temperatury zmiany rezystancji stają się coraz bardziej nieregularne i coraz mniejsza jest korelacja z końcową jakością i wytrzymałością złącza. Z tego względu, chociaż krzywe rezystancji dynamicznej mogą być podstawą kontroli jakości zgrzeiny, niepraktyczne i niecelowe są próby stworzenia prostego układu o uniwersalnym zastosowaniu. Tego typu układ powinien zawierać zapisane w pamięci dane i porównywać je z uzyskiwanymi informacjami dla różnych typów materiałów. Jest to możliwe w przypadku zastosowania komputerów mikroprocesorów. Zwykłe, pojedyncze układy elektroniczne przeznaczone są wyłącznie do kontroli przebiegu konkretnego procesu zgrzewania materiału o ściśle określonych własnościach. Jak wykazały badania, niektóre materiały wykazują analogiczny przebieg krzywej rezystancji dynamicznej, jak np. stopy tytanu i stal niskowęglowa.
• Pomiar napięcia zgrzewania
Przebieg napięcia zgrzewania (mierzonego w materiale zgrzewanym) jest w dużej mierze określany przebiegiem rezystancji dynamicznej. System wykorzystujący pomiar napięcia zgrzewania działa na zasadzie wyłączania prądu zgrzewania w chwili powstawania wyprysku materiału. Możliwość określenia odpowiedniego momentu wynika z charakteru krzywej rezystancji dynamicznej w przypadku wystąpienia wyprysku materiału. Gwałtowny spadek rezystancji (a tym samym napięcia) określa moment wyłączenia prądu, przy czym w układzie kontrolnym nastawiana jest wartość spadku napięcia (rezystancji) od wartości maksymalnej. Jak wykazały badania, rzeczywista wielkość spadku napięcia wykazuje pełną korelację z wielkością jądra zgrzeiny. Za pomocą tego układu można w trakcie procesu rozpoznać złącza przyklejone, prawidłowe, a także z wypryskiem, o ile nie działa w układzie zamknięta pętla sprzężenia zwrotnego.
Tego typu układ, chociaż w pewnym sensie bazujący na zmianach rezystancji materiału zgrzewanego, wykazuje w stosunku do omawianego poprzednio układu wiele zalet Do nich należy zaliczyć prostotę obwodu pomiarowego - mierzona jest tylko jedna wielkość, to znaczy napięcie zgrzewania oraz, jak wykazały badania, punkty pomiaru napięcia mogą być znacznie oddalone od powierzchni roboczych elektrod, co daje dużą przestrzeń dla materiałów łączonych, a także zmniejsza konieczność ochrony przewodów pomiarowych.