- takie, które społeczność uważa za szczególnie istotne dla siebie, czyli jeśli wódz potrafi porywać za sobą, mobilizować członków społeczności, lub istotną część tej społeczności. Możemy mówić o różnych źródłach tego przekonania, my np. wiemy z historii, że byli dowódcy wojskowi, którzy zwyciężali na polach bitewnych i ich uważało się za przywódcę, ponieważ on ma umiejętność zapewnienia nam bezpieczeństwa, bo wygiywał, czyli domniemujemy wygra następne bitwy.
Czyli możemy powiedzieć, że jest tu jakby świecka postawa, świecka wartość, umiejętność, talent wojskowy. Możemy powiedzieć, że jest to inna cecha np. ktoś jest prorokiem, czyli postrzegamy go jako osobę, która potrafi przewidzieć przyszłość, jest to osoba o pewnych szczególnych cechach polegających na możliwości jasnowidzenia.
Np. w prymitywnych plemionach ludzie wierzą, że wódz potrafi sprowadzić deszcz.
Można powiedzieć, że we wszystkich tych przykładach istnieją pewne cechy, które przypisujemy pewnym osobom, cechy te mogą mieć charakter sakralny, świecki, opierają się czasami na naszym doświadczeniu np. wódz już wygrał, sprowadził deszcz.
Czyli różnego typu działania podejmowane przez wodza charyzmatycznego, które ułatwiają nam zaspokojenie potrzeb. Te wszystkie przypadki łączy wiara w określoną moc, czy intuicję polityczną lidera, nasz przywódca wie co mówi.
Tutaj dobrym przykładem jest Wałęsa, który w 1980 odegrał liistoryczną rolę.
Przywództwo charyzmatyczne nie zdarza się tylko wśród plemion, możemy mieć z nim do czynienia także we współczesnych społeczeństwach np. Napoleon, Hitler.
Można zostać przywódcą cieszącym się poparciem i można tę charyzmę stracić. W przypadku tego typu przywództwa rzecz się opiera na emocjonalnym poparciu na wierze ludzi w to, że ta osoba może odegrać ważną rolę dla społeczeństwa.
Przywódca charyzmatyczny rządzi, panuje ale jak w każdym systemie politycznym musi mieć aparat zarządzający.
W przypadku Wałęsy i tego typu liderów musi on mieć pewien krąg zwolenników, tych którzy najsilniej wierzą w przywódcę i którzy wykonują różnego typu działania aby ten system funkcjonował.
Jak lider dobiera ten aparat zarządzający ?
- ( w przypadku Wałęsy to byli ludzie, którzy znali się z czasów strajku, z czasów
spania na styropianie ) czyli możemy powiedzieć, że sposób kreowania tego aparatu zarządzającego to w tym przypadku opiera się na zaufaniu przywódcy, bo on ufa tym którzy w różnych trudnych momentach jemu towarzyszyli, oni natomiast wierzą w niego.
Czyli podstawową relacją między aparatem, a przywódcą jest zaufanie i lojalność.
Jeżeli przywódca charyzmatyczny traci zaufanie do danej osoby to ją wyrzuca, tam się nie liczą tzw. umiejętności fachowe. Dobiera się ludzi bez względu na typ posiadanych umiejętności.
Przywódca charyzma tyczny może utracić charyzmę w oczach ludzi na których się opiera np. wódz, który nie sprowadzi deszczu. Tutaj lider poddawany jest jakby ciągłemu egzaminowi, czy sprawdza się z punktu widzenia tych cech, które są mu przypisywane, jeżeli się nie sprawdza to traci pozycję.
Przywódcy chaiyz ma tyczni zdają sobie sprawę z tego, że nie mogą być pewni swego jutra u władzy bo ona zależy od różnego typu sprawdzianu np. od przegranej bądź wygranej bitwy.