handlową Niemiec na rynkach światowych, a także zawładnąć najważniejszymi niemieckimi koloniami - te wszystkie cele Anglia osiągnęła już przed Kongresem, więc teraz już nie chciała dalszego osłabiania pozycji tego kraju, co mogło doprowadzić do szerzenia się w tym kraju rewolucji, a także spowodowałoby to wzrost znaczenia Francji.
Francja chciała w znacznym stopniu ograniczyć potencjał gospodarczy i wojskowy Niemiec. Francja chciała też wzmocnić swoją pozycję poprzez system nowych sojuszy międzynarodowych, przede wszystkim w Europie Środkowej i Wschodniej oraz uzyskanie nowych kolonii.
USA prowadziła nowoczesną politykę kolonialną, która przejawiała się na zdobywaniu wpływów w różnych krajach poprzez penetrację gospodarczą (przy zapewnieniu formalnej niepodległości tych krajów) oraz na jednoczesnym głoszeniu haseł o równości. Takie działanie było zagrożeniem dla Francji i Anglii - tradycyjnych mocarstw kolonialnych. Idea równości nie pasowała do planów Anglii i Francji, które chciały zagarnąć kolonie niemieckie w Afryce i na tetytorium Bliskiego i Środkowego Wschodu.
28 czerwca 1919 roku podpisany został w Wersalu pod Paryżem traktat pokojowy z Niemcami. Podpisano go w Sali Lustrzanej, gdzie po zwycięstwie nad Francją w 1871 roku, cesarz niemiecki ogłosił zjednoczenie Niemiec. Niemcom przedłożono następujące ustalenia traktatu:
- oddanie Francji Alzacji i Lotaryngii oraz części kopalń w Zagłębiu Saary; okupacja przez wojska Ententy przez 15 lat Saary i lewego brzegu Renu oraz demilitaiyzacja tych obszarów,
- przeprowadzenie plebiscytów w okręgach Eupen i Malmedy (Belgia) oraz Szlezwiku-Holsztyna (Dania);
- uznanie niepodległości Polski i Czechosłowacji; zwrot Polsce Wielkopolski i Pomorza Gdańskiego; przeprowadzenie plebiscytów na Górnym Śląsku, Warmii, Mazurach i Powiślu; ustanowienie Wolnego Miasta Gdańska pod kontrolą Ligi Narodów, z zabezpieczeniem interesów Polski,