wyborach. Jednocześnie ogłoszono natychmiastową amnestię dla więźniów politycznych oraz zniesienie przywilejów stanowych i narodowościowych.
W Rosji powstał system dwuwładzy - obok siebie funkcjonował Rząd Tymczasowy i Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich, które zaczęły powstawać w całym kraju.
Rada Piotrogrodzka (Rada Delegatów Robotniczych i Żołnierskich) uważała się za najważniejszy organ władzy, wydając dekrety, rozporządzenia i odezwy. Rada współpracowała z Rządem Tymczasowym za pośrednictwem specjalnej komisji. Rada uznała wojnę za wojnę obronną i przeciwna była planom zaborczym.
Rada Piotrogrodzka 14 (27) marca 1917 roku wydała odezwę, w której wypowiedziała się także w sprawie Polski - mówiła, że Polacy mają prawo do odzyskania suwerennego bytu państwowego. To samo powiedział Rząd Tymczasowy -16 (29) marca 1917 roku.
Teraz do ojczyzny postanowił wrócić ze Szwajcarii Lenin (Włodzimierz Ulianow). Powrót miał odbyć się przy pomocy rządu niemieckiego (wtedy Rosja była w stanie wojny z Niemcami).
Lenin, po przybyciu do Piotrogrodu, 3 (16) kwietnia 1917 roku przedstawił program działalności partii bolszewickiej, określony mianem „tez kwietniowych”. Rząd Tymczasowy przejął w lipcu 1917 roku całą władzę i rozpoczął ofensywę przeciwko państwom centralnym. Działania wojenne, podjęte na żądanie zachodnich sojuszników, były bardzo kosztowne (w pieniądzach i ludziach). Wzmogło to dążenia rewolucyjne i antywojenne. Rola partii bolszewickiej wzrastała i udział jej przedstawicieli w Radach Delegatów Robotniczych i Żołnierskich stale się powiększał.
W lipcu 1917 roku była żywiołowa próba przejęcia władzy przez bolszewików -zginęło 400 ludzi, nie udało się. Do dymisji podał się Lwów i na czele Rządu Tymczasowego stanął Kiereński, który zdelegalizował partię bolszewicką.