87620

Własności plastyczne węgla

Grupą metod pozwalających oznaczyć własności koksownicze węgli, są metody dotyczące plastyczności węgla Skupiają się one na zdolnościach przechodzenia węgla w stan plastyczny co jest głównym warunkiem do otrzymywania wytrzymałego koksu w komorach koksowniczych. Stan plastyczny obserwuje się podczas pirolizy w temperaturach od około 350oC do około 500oC gdy już powstaje pólkoks podczas resolidacji Proces ten zależy od wzrostu stopnia uwęglenia, przy czym wraz ze wzrostem stopnia uwęglenia rośnie przedział plastyczności, który jest najszerszy dla węgli średnio uwęglonych.

Dla oceny plastyczności węgla możemy wyróżnić trzy podstawowe grupy metod oceniających stan plastyczny:

•    badanie lepkości przy pomocy plastometrów ze zmiennym momentem obrotowym (np metoda Davisa),

•    metody penetrometryczne oceniające grubość warstwy plastycznej (np. metoda Sapożnikowa),

•    badanie lepkości przy pomocy plastometrów ze stałym momentem oblotowym (np. metoda Giesclcra).

Wskaźnik stanu plashcznego według Gieselera Oznaczanie własności stanu plastycznego według metody Gieselera - Hoehnego prowadzi się według starszej nonny PN/G-04536 oraz nowszej PN/G-04565 które różnią się tylko konstrukcją plastometru Metoda ta polega na umieszczeniu próbki węgla o masie 1,8g i uziarnieniu poniżej 0,5 mm wraz z zanurzonym w niej mieszadelkiem w plastometrze, który z koleji zanurzony jest w mieszance azotanów - sodowego i potasowego, i późniejsze ogrzewanie całości od temperatury 350oC aż do zatrzymania się mieszadelka czyli osiągnięcia stanu półkoksu.

Ogrzewanie prowadzi się ze stalą szybkością 3oC/min. Na podstawie pomiaru temperatur i szybkości obrotów można określić takie parametry jak:

-    temperaturę początkową plastyczności,

-    temperaturę maksymalną plastyczności,

-    temperaturę końca plastyczności,

-    wskaźnik maksymalnej plastyczności,

-    obszar plastyczności.

Oznaczame wskaźnika dylatometrycznego

Metoda dylatometryczna Arnu-Audiberta prowadzona jest według nonny PN/G-04517 i polega na pomiarze pośrednim plastyczności węgla poprzez zmianę długości bryki ecika węglowego podczas ogrzewarua próbki do temperatury około 500oC. Ogrzewanie prowadzi się ze stalą szybkością 5oC/min w ściśle znonnalizowanej aparaturze.

Metoda Sapożnikowa

Pomiar w metodzie Sapożnikowa według nonny PN/G-04545 polega na ogrzewaniu lOOg węgla w stalowych tyglach w ściśle okr eślonych warunkach w przedziale temperatur 350-650oC. Ogrzewanie prowadzi się ze stalą szybkością 3oC/min. Sapożnikow na podstawie przeprowadzanych przez siebie badań na węglach i koksach sporządził diagram klasyfikacyjny węgle koksowe. W Polsce klasyfikacja ta była stosowana w latach powojennych, aż do lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku

Ocena spiekalności węgli kamiennych

Pod pojęciem spiekalności rozumie się zdolność rozdrobnionego węgla do utworzenia