ekonomicznych. | |
6. |
Zmiany w poziomie kosztów nie zawsze są proporcjonalne do zmian w poziomie nakładów |
Cechy towarów:
- wartość użytkowa( iiżytelność)- zdolność towaru do zapotrzebowania
- wartość( cena- wartość wymienna użytkowana w pieniądzu)
-decydują społeczne niezbędne przeciętne koszty jednostkowe( koszty tworzenia 1 jednostki)
Amortyzacja iest pieniężną miarą zużycia (utraty wartości) środka trwałego w cyklu produkcyjnym.
Funkcje amortyzacji:
1. jest miarą utraty' wartości środka,
2. jest elementem nakładów i kosztów produkcji,
3. jest narzędziem gromadzenia funduszów na reprodukcję prostą (odtworzenie) środków.
OBLICZANIE AMORTYZACJI ŚRODKÓW TRWAŁYCH Rata amortyzacyjna - kwota, jaką gospodarstwo musi corocznie odprowadzać do banku, aby w odpowiednim okresie zgromadzić sumę potrzebną na odtworzenie danego środka produkcji. W gospodarstwach indywidualnych, które nie odprowadzają do banku kwot z tytułu amortyzacji, rata amortyzacyjna stanowi wielkość rocznego zużycia danego środka trwałego.
Roczną ratę amortyzacyjną (Ra) najprościej oblicza się według wzoru:
W
,, P wartość • początkową • środka • trwałego
l\y " ■■
T czas • użytkowania • środka • trwałego • w • latach Wielkość zużycia środka trwałego w ciągu roku wyrażoną w procentach nazywamy stopą amortyzacyjną.
Stopa amortyzacji określa % zużycia środka w ciągu roku gdzie: n - przewidywana liczba lat użytkowania
MKTOI)Y OBLICZANIA AMORTYZACJI
1. Metoda prostoliniowa (proporcjonalna)
Zakłada zużycie środka wprost proporcjonalnie do czasu użytkowajiia, a kwota amortyzacji jest zawsze na tym samym poziomie.
Jest to najczęściej stosowany sposób obliczania amortyzacji.
2. Metoda degresywna
Zakłada proporcjonalne zużywanie się środka trwałego podczas całej eksploatacji; a kwotę amortyzacji oblicza się każdorazowo od bieżącej wartości środka => kwoty amortyzacji maleją.
Metoda ta najczęściej stosowana do środków narażonych na szybsze zużycie ekonomiczne, np ciągnik, złożone maszyny transportowe.