odpowiednich przesłanek, sam bezprawny charakter działania lub zaniechania wykonania działania W przypadku uchybień administracyjnych instytucja nie ma swobody działania lub dysponuje znacznie ograniczoną swobodą uznania. W takiej sytuacji jakiekolwiek naruszenie prawa Unii może być wystarczające dla odpowiedzialności odszkodowawczej Unii.
Odpowiedzialność za akty prawodawcze obejmuje sytuacje, gdy instytucje w sposób oczywisty i rażący przekroczyły granice wykonywania swoich uprawnień, jak i powagę jego konsekwencji ujawniającą się np. w liczbie dotkniętych osób.
Podstawą tej skargi odszkodowawczej powinno być wystarczająco istotne naruszenie przepisu prawa mające na celu ustanowienie uprawnień na korzyść jednostek. Kryterium decydującym jest oczywiste i rażące naruszenie przez instytucję Unii granic przysługu jącego jest swobodnego uznania.
Różnicą jest stopień naruszenia prawa Unii, który jest podstawą skargi odszkodowawczej za obydwa akty.
5. Czy istnieje różnica między przesłankami odpowiedzialności odszkodowawczej państwa członkowskiego i odpowiedzialności Unii z tytułu naruszenia prawa Unii?
Zarówno Unia, jak i państwa członkowskie odpowiadają z tytułu naruszenia prawa, za działania albo zaniechania niezgodne z prawem, jednakże Unia może także odpowiedzieć za działania zgodne z prawem (tzn odpowiedzialność bez winy), a konstrukcja odpowiedzialności
6. Kiedy Unia odpowiada za działania i zaniechania swoich pracowników?
Odpowiedzialność Unii za działania lub zaniechania jej pracownika powstaje, gdy pracownik Unii działa niezgodnie z prawem, niedbale, lub działa w złej wierze. Jedynie wtedy, gdy szkoda wyrządzona przez funkcjonariusza powstała wskutek jego zachowania przy wykonywaniu funkcji.