Występuje tu pozornie świat przedstawiony i ukryty, daleki podmiot (pozornie! -prezentowana wizja nie stanowi wartości samodzielnej). Świat przedstawiony jest z punktu widzenia podmiotu lirycznego i jego świadomości. Jest odzwierciedleniem jego sposobu patrzenia na rzeczy. Podmiot ujawnia się poprzez konstrukcję świata przedstawionego.
Pomiędzy liryką bezpośrednią i pośrednią występują zjawiska przejściowe:
- formy liryki współczesnej, w których swobodny układ pozornie obiektywnych elementów stanowi wyraz subiektywnego myślenia.
Liryka opisowa- odmiana liryki pośredniej, opis służy ukazaniu i wyrażeniu stosunku podmiotu do rzeczy i zjawisk - może stanowić punkt wyjścia jak w klasycznych sonetach podzielonych na część opisową i refleksyjną albo być mieszanką tzn. już w opisie zawierać elementy refleksyjne.
Przykładem liryki opisowej jest Gotyk I wiosna T. Różewicza
Gotyk Jest czerwony zielona jest wiosna.
Gotyk cięciwą ostrokolu wykrzywiają się maszkarony ziewają plwacze z pysków otwartych tryska jęzor wody przypory się przeciągają wyginają grzbiety.
Gotyk wystrzelił z patyny.
Liryka inwokacyina- występuje, gdy nie można podporządkować wypowiedzi podmiotu lirycznego ani do formy wyznania, ani do pośredniej wypowiedzi poprzez konstrukcję obrazu poetyckiego. Podmiot liryczny zwraca się do określonego adresata (konkretna postać lub uosobienie). Sytuacja liryczna powstaje podczas zwrotu do adresata. Taki typ liryki jest charakterystyczny dla poezji idei, wielkich wydarzeń historycznych, manifestów, poezji dydaktycznej i agitacyjnej.
Występuje np. w Do matki Polki A. Mickiewicza
O matko Polo! gdy u syna twego W źrenicach błyszczy geniuszu świetność,
Jeśli mu patrzy z czoła dziecinnego Dawnych Polaków duma i szlachetność;
W odach występują wszystkie zasady przedstawionych powyżej typów
Liryka sytuacyjna- ma budowę małej sceny, obrazka dramatycznego, posiada elementy fabuły skoncentrowane na jednym punkcie wyjściowym (sytuacji). Podmiot liryczny usuwa się na bok.