93914

i utworzenie cesarstwa łacińskiego. Niepowodzenia IV krucjaty zrodziły pogląd, że rycerstwo nie jest godne odzyskania Zietni Świętej, a dokonać tego mogą jedynie istoty niewinne - dzieci Rezultatem tej teorii była tzw. kmcjata dziecięca (1212), podczas któr ej większość uczestników zginęła, a reszta została sprzedana w niewolę.

V    i VI krucjata

V    krucjata (1217-1221), zorganizowana przez króla węgierskiego Andrzeja II i księcia austriackiego Leopolda VI, przejęła nie zrealizowany plan uderzenia na w Egipt Po przejściow'ym opanowaniu Damietty (1218), zakończyła się ostatecznie klęską W latach 1228-1229 miała miejsce VI, kmcjata - bezkrwawa wyprawa Fryderyka II (niektórzy historycy odmawiają jej miana knrcjaty), podczas której tra mocy układów' odzyskano część Królestwa Jerozolimskiego z Jerozolimą (utracona ponownie w 1244), Betlejem i Nazaretem.

VII i VIII krucjata

Dwie ostatnie wyprawy zorganizował król francuski Ludwik IX Święty - celem VII (1248-1254) było opanow'artie Egiptu, podczas VIII (1270) krzyżowcy skierowali się do Tunisu. Obie zakończyły się klęską. Plany nowych krucjat podejmował TKarol II Andegaweński, który w 1277 przyjął tytuł kr óla jerozolimskiego, jednak posiadłości lacmskie na Wschodzie zmniejszyły się - 1289 Mamelucy zdobyli Trypolis. a w 1292 padł ostatni bastion krzyżowców - Akka.

Niedobitki "laciiutików" wycofały się na Cypr, który stal się głównym punktem oparcia chrześcijan we wschodniej części Morza Śródziemnego (królowie cypryjscy przyjęli tytuł królów jerozolimskich i wielokrotnie w ciągu XV w. wysmvali projekty krucjat). Wyprawy krzyżowe nie osiągnęły zamierzonego celu, wszystkie zdobycze okazały się efemeryczne, jednocześnie krzyżowcy rozbili cesar stwo bizantyjskie stanowiące główną osłonę Europy przed Turkami Najwięcej korzyści z mchu krucjatowego wyniosły miasta włoskie, przejmując od Arabów i Bizancjum handel ze Wschodem.

Rekonkwista

Oprócz krucjat do Ziemi Świętej papiestwo popierało wyprawy przeciwko Maurom w Hiszpanii (rekonkwista).

a także przeciwko Słowianom polabskirn (m in wyprawę 1147 pod wodzą Henryka Lwa i Albrechta Niedźwiedzia) oraz Pmsom. Na wezw^ranie papiestwa podejmowano także w XI11-XV w. krucjaty przeciwko heretykom, m.in. albigensom. katarom, husytom.

Rozbija koalicję książąt w Andernach 939, podporządkowuje Lotaryngię 944. rozstrzyga jako arbiter sprawę tronu Francji między Robertyngiem i Karolingiem na zjeździe w Ingelheirn 948, każe się uznać kr ólem Italii 951 i po Lechowym Polu - zwycięstwie nad Węgrami i nad Słowianami na brzegu Regnicy 955 zostaje 2 II 962 koronowany na ces przez Jana XII.

Podejmuje politykę kar olińską - odnawia stosunki między pp a ces.

Cesarz ponownie gwarantuje władzę świecką pp nad patrymonium św Piotra, ale żadą by żaden pp nie został wybrany bez zgody ces.

Prowadzi wojnę z Bizancjum chce jedynie uznania swego tytułu, co staje się w 972, w trakcie przypieczętowanym małżeństwem najstarszego syna z ks bizantyjską Teofano.

Respektuje niezależność królestwa zachodniego

Inwazje IX wieku spowodow'aly cofiiięcie się czy zwykle opóźnienie gospodarcze - postęp wyraxnie daje się zauważyć w X stuleciu. Wiele now^rości w dziedzinie uprawy i odżywiania Masowe użycie bogatych w białko warzyw jak bób, soczewica, groch dało jakby ludności zachodu silę, która pozwoliła jej budować katedry i karczować wielkie przestrzenie (Le Goff, s 64 - kongres mediewistów amerykańskich, Lyttn Wlrite). Rozwija się handel skandynawski, gospodarkę słowiańską stymulują 2 bodźce handel nonnański i żydowsko arabski wzdłuż drogi łączącej Europę środkową z Kijowem.

Pług koleśny z odkladnicą, trójpolówka pozwalająca wprowadzenie bogatych wr proteiny roślin, rozpowszechnieniu się nowoczesnego zaprzęgu, który powiększa powierzchnie uprawne i ich wydajność, postępowi w dziedzinie militarnej, w której wprowadzenie strzemienia pozw'ala lepiej kierować kornetu.

Traktat z Verdun mógł być nie tylko podziałem na pasy upraw ale i odcinków dróg.

Masowa produkcja surowców kamienia żelaza i drzewa stawała się coraz większa dopiero w XI w Udoskonalano techniki wytwarzania sprzętu, wydobywania i transportu, finansowanie robót pozwalało na budowę dróg mostów, spichlerzów, hal handlowych oraz domostw ludzi bogatych co raz częściej z kamienia Nie jest to zjawisko samorodne, jest to odpowiedź na potrzeby, liczniejszej ludności