95218

przyczynę kłopotów gospodarki. Do osiągnięcia tego celu wykorzystywano różne instrumenty. Stosowano politykę wysokiej stopy procentowej, objęto kontrolą wzrost płac. wprowadzono politykę stałego kursu walutowego, ograniczono dopływ ilości pieniądza do gospodarki, kładziono duży nacisk na eliminację zjawiska deficytu budżetowego, zredukowano dotacje do węgla. Głowna idea polityki stabilizacyjnej była oparta na uwolnieniu cen, hamowaniu wzrostu płac, ograniczeniu dotacji i łagodzeniu skutków bezrobocia. Rząd czekał jakie efekty przyniosą zaprojektowane reformy.

Pierwsze informacje nie były optymistyczne, wynikało z nich, że ceny rosły, a zaopatrzenie nie uległo poprawie. W Polsce pojawiło się nowe zjawisko jakim był handel uliczny. Ceny wzrosły o 78%, wysokiej inflacji towarzyszył znaczny spadek produkcji gdyż monopolistyczne przedsiębiorstwa, po uzyskaniu prawa do swobodnego ustalania cen, masowo z tego korzystały. Pomimo negatywnych zjawisk, w polskiej rzeczywistości pojawiły się także zjawiska korzystne. Zaczęły znikać problemy z zakupem towarów, gigantyczne kolejki i zjawisko pustych półek sklepowych. W społeczeństwie nie było poparcia dla rządu gdyż dotkliwie odczuwalne były problemu braku pieniądza. Od 1 lipca została wprowadzona podwyżka cen Podniesiono o 100% ceny ciepłej wody oraz energii cieplnej dostarczanej do ogrzewania mieszkań, o 100% cenę gazu, usługi pocztowe o 60% W połowie 1990 r na część towarów cła zostały zawieszone, a na pozostałe ustalono jednolitą stawkę celną 5% Według danych GUS w sierpniu inflacja spadla do 1,8% a produkcja wzrosła o 3% jednak już we wrześniu inflacja wzrosła o 5% i nastąpił spadek produkcji.

Jeżeli chodzi o politykę systemową to Mazowiecki zapowiedział, ze doprowadzi do tego aby polski system gospodarczy przypominał współczesną gospodarkę rynkową. Zdecydowano o rezygnacji z centralnych parametrów regulacyjnych, zmieniono strukturę podmiotową systemu gospodarczego, dokonano radykalnej zmiany struktury własnościowej podmiotów gospodarczych, ustalono, że konieczne będzie zagwarantowane warunków konkurencji i trzeba będzie zlikwidować centralny system, zasilania podmiotów gospodarczych. Mazowiecki przeprowadził również reformę bankową. Jej założenia brzmiały następująca umocnić pozycję NBP oraz usprawnić jego działalne, promować procesy tworzenia nowych banków, usprawnić działanie państwowych banków komercyjnych. Nastąpił znaczny rozwój systemu bankowego, w 1990 r działało w Polsce 52 banki nie spółdzielcze. Pod koniec sierpnia weszła ustawa o działalności ubezpieczeniowej, która stworzyła podstawy do zakładania nowych firm ubezpieczeniowych. W lipcu powołana została Agencja Rynku Rolnego, której głównym celem miał być zakup zbóż od rolników po cenach interwencyjnych. 13 lipca została zaakceptowana przez Sejm ustawa prywatyzacyjna i ustawa o powołaniu Ministra Przekształceń Własnościowych. Stanowisko to objął Waldemar Kuczyński, któremu udało się spiywatyzować w 1990 r metodą kapitałową pięć przedsiębiorstw i opracować założenie pierwszego programu powszechnej prywatyzacji.

26 listopada 1990 r po klęsce w wyborach Tadeusz Mazowiecki podał się do dymisji. Jego gabinet działał do powołania rządu Jana Krcysztofa Bieleckiego. W tym czasie udało mu się przygotować projekt ustawy budżetowej na 1991 rok.