95316

centrolewicowej z udziałem socjalistów. Stało się to możliwe po rezygnacji socjalistów z koncepcji tzw. Alternatywy lewicowej (1978) i zaakceptowanie współpracy z blokiem ugrupowali laickich i katolickich. Lata 1970 i 1980 były okresem pojawiania się na scenie politycznej Włoch nowych ugnipowaii i ruchów politycznych: zielonych , pacyfistów, ruchów feministycznych.

Ważną rolę stanowi prawna instytucjonalizacja partii politycznych. Od początku istnienia Republiki istniało w kołach kierowniczych przeświadczenie, że we współczesnym świecie istotną rolę odgrywają partie polityczne. Dlatego też o partiach wspomina nie tylko konstymcja, ale i ustawy zwykłe. Wiele miejsca i uwagi poświęcają im również regulaminy izb parłamentiL

W 49 artykule Konstytucji, gdzie jest zawarte m in. , że wszyscy obywatele mogą się zrzeszać w partie, aby metodami demokratycznymi wpływać na politykę. Jest to nie tylko konstytucjonalizacja partii politycznych największa w Europie, ale określenie icli roli w procesie rządzenia krajem. W tym artykule zostały określone relacje społeczeństwo- państwo. Wspomniany artykuł konstytucji czym z partii składnik ustroju politycznego państwa.

KU UPADKOWI

W 1991 roku Mario Segni, działacz Chrześcijańskiej Demokracji, zaproponował rozpisame referendum w sprawie zreformowania ordynacji wyborczej, powodującej w powszechnym odczuciu nie tylko paraliż i nieskuteczność kolejnych gabinetów koalicyjnych ale i niezwykle silne upartyjnieiue gospodarki i polityki, na ktorego określenie Włosi ukuli termin partiocrazia.”Referendum Segiuego” odbyło się ww czerwcu 1991 i 95.6 proc. Głosujących opowiedziało sie w nim za reforma ordynacji wyborczej.

W kwietniu 1992 r przeprowadzono nowe wybory parlamentarne i pomimo obowiązywania jeszcze starej ordynacji, tradycyjne partie zanotowały wyraźne straty. Mniej więcej w tym samym czasie skandal korupcyjny związany z przekazywaniem przez biznesmenów gratyfikacji finansowych partiom politycznycm w Mediolanie objął swym zasięgeim cały kraj, w tym partie rządzące. Dochodzeniem w ramach akcji "czyste ręce”(Mani Pulite) kierował prokurator Antonio Di Piętro, którego okrzyknięto bohaterem narodowym. Śledztwo zaczęło ujawniać skalę korupcji politycznej- o związki z mafia oskarżono mektórych włoskich premierów. Gdy na początku 1993 rząd podjął próby zadekretowaiua depenalizacji (jest to rezygnacja z karalności określonego typu przestępstwa lub wykroczenia) przekupstwa politycznego, o ile łapownicy zwrócą otrzymane pieniądze, w kraju zawrzało. Zapadła decyjza o rozpisaniu referednum w sprawiee definitywnego wprowadzenia nowej ordynadji wyborczej. 18 kwietnia 1993 82% głosujących zaaprobowało nową ordynację, sankcjonującą przejście od systemu proporcjonalnego do większościowego. 27 i 28 marca 1994r odbyły się według nowych przepisów wybory, w których Włosi zmietli ze sceny politycznej jej dotychczasowych potentantów.

Wyniki wyborów parlamentarnych z 1994 r. były zdumiewające. Ponad 70% posłów nowej kadencji stanowili debiutanci, reprezenmjacy 3 oddzielne koalicje wyborcze- Sojuszu Postępu,Pakt dla Włoch oraz Sojusz na rzecz Wobiości. (Gosp - Rozpoczęto prywatyzację przedsiębiorstw państwowych, ograniczono deficyt budżetowy, zreorgaiuzowano i ograniczono admiiustrację państwową itp.)

Nowa ordynacja wyborcza doprowadziła do powstania nowej klasy politycznej, podczas gdy przedstawicieli starej, skompromitowanej skandalami, odtrącono bądź posadzono na ławie oskarżonych.

ROZWÓJ GOSPODARCZY

Mimo powolnego początkowo tempa rozwoju, od 1954 roku Włochy przewyższały pod względem wysokości wskaźnika wzrosm gospodarczego wszytskie państywa EWG z wyjątkiem Niemiec Zachodnich. Jednak wzrost ekonomiczny ograniczał się do północnych rejonów kraju- oprócz małcyh zindustrializowanych enklaw południowa Italia pozostawała obszarem zacofanym.