98751

WIEK SPOŁECZNY--* pojęcie to wprowadziła H. Radlińska, jest to sytuacja społeczna jednostki w stosunku do jej roku życia. Istnieje rozbieżność między wiekiem kalendarzowym, a syt. życiową człowieka. Radlińska zwróciła na to uwagę i sform. kategorie: 1 .Przyspieszony wiek społ.-syt.życiowa wyprzedza wiek kalendarzowy Przy przedwczesnym podejmowaniu obowiązków, mówimy o przyśpieszeniu wieku społecznego 2.Opóźniony wiek spoi.-syt. życiowa poniżej wieku kalendarzowego przy przeciąganiu się pracy, czy innych obowiązków poza normą - o jego opóźnieniu

Przyśpieszenie wieku społecznego oddziałuje hamująco na rozwój fizyczny, psychiczny i umysłowy, opóźnienie w fazie dojrzałości pozbawia społeczeństwo cennych wartości, które tkwią w przeżywanej nie dość twórczo fazie życia.

Na pojęcie wieku społecznego składają się: norma prawna, faktyczne pełnione obowiązki gospodarcze i stanowisko społeczne, zgody z obyczajem danego kręgu kulturowego.

POKOLENIE HISTORYCZNE - kategoria ta odwołuje się do czasu i przestrzeni, stanowiących ramy aktywności indywiduum obejmuje wszystkich, którzy niezależnie od wieku, w danym czasie historycznym uczestniczą są obecni i przebywają w wyodrębnionej przestrzeni. Koncepcja ta jest bardzo logicznie powiązana z koncepcja człowieka i koncepcja wychowania, rozumianego jako pomoc w rozwoju, towarzyszenie rozwojowi, które może być udziałem jednostki w różnych okresach jej życia. Co oznacza, że ta sama osoba będąc przedstawicielem jednego pokolenia może uczestniczyć w różnych jego konfiguracjach, w zależności od wieku biologicznego, fazy życia i ról społecznych, jakich wypełnienia się od niej oczekuje.

DZIAŁANIE SPOŁECZNE I JEGO WYMIAR SPOŁECZNO- PEDAGOGICZNY

Działanie społeczne to struktuiyzowanie teraźniejszości przez przyszłość i nadawanie sensu antycypacji. Obejmuje zdefiniowanie sytuacji, określenie racji uzasadniających podjęcie aktywności i ukierunkowujących ją oraz samo podejmowanie aktywności. Wymiar społeczno-pedagogiczny wyraża się w tworzeniu instytucji symbolicznej Praca wychowawcza jako każda dziedzina planowego działania, usiłuje realizować określone cele za pomocą planowo dobranych metod działania. Rozwój wiedzy o człowieku i społeczeństwie stwarza dla celowej działalności wychowawczej duże możliwości. Przedmiotem działalności wycłiowawczej jest osobowość człowieka poddana różnym wpływom, często poza kręgiem bezpośredniego oddziaływania wychowawcy. Nie posiada on bowiem środków umożliwiających osiągnięcie takiej efektywności pracy jaką można osiągnąć w innych dziedzinach planowego działania. Obecnie liczba bodźców rozwojowych, działających na osobnika jest dużo większa niż w społ. tradycyjnym, dlatego działalność wychowawcza korzysta z osiągnięć współczesnej wiedzy o człowieku stosunkach społ. Mimo to wychowanie obecnie jest procesem złożonym i skomplikowanym bardziej niż w społ. tradycyjnym, w któiym żyło się w oderwaniu od bodźców rozwojowych, te cecłiy działalności wychowawczej wyróżniają ją spośród innych dziedzin planowego działania.