99465

7 grudnia 1917 i tym samym walki po stronie Ententy, choć nie jako sojusznik- raczej jako państwo stowarzyszone, nie podpisano przecież żadnego paktu wiążącego.

Marzec 1917r. przyniósł Rosji rewolucję, która jak wszystkie niepokoje wewnętrzne miała wpływ na sytuację międzynarodową. Rewolucja spotkała się początkowo z pozytywną reakcją. Niemcy liczyły na osłabienie Rosyjskiego frontu, natomiast Anglia i Francja cieszyły się na demokratyczny ustrój widząc nieudolność cara. Sytuacja była jednak zbyt skomplikowana i doszło do drugiego przewrotu 6 lipca 1917 kiedy władzę przejęli bolszewicy. 21 listopada rząd radziecki wystosował notę do rządów państw koalicji nawołującą o rozpoczęcie rokowań pokojowych, a swoim dowódcom nakazał zatrzymanie działań wojennych. 3 grudnia rozpoczęły się w Brześciu Litewskim rokowania pomiędzy Rosją Radziecką a państwami Czwórprzymierza, a 15 grudnia został podpisany rozejm. W tej sytuacji Ententa straciła ważnego sojusznika i gdyby nie pomoc USA byłaby w poważnych tarapatach. Niemcy mogli przerzucić swoje siły na zachód.

W marcu 1918 Niemcy postanowili dokonać silnej ofensywy (min. w okolicach Saint-Quentin, gdzie przełamali front i dostali się 60 km w głąb kraju), co prawda nie liczyli na zwycięstwo, które doprowadziłoby ich do hegemonicznego pokoju, liczyły jednak, że zniechęcone państwa Trój porozumienia pod wpływem zniecierpliwionego społeczeństwa zdecydują się na przerwanie walk, zanim przyjdą z pomocą Amerykanie. Ta ofensywa wywołała coś przeciwnego- zjednoczenie wojsk, ententa dojrzała do decyzji o wspólnym dowództwie wojskami. 3 kwietnia 1918 r. powierzono dowództwo na wniosek Clemenceau Ferdinandowi Foch'owi.