podawania stabilizatora. Po wykonaniu kolumny najpierw wkręca się świder na żądaną głębokość a następnie wyciąga do góry. jednocześnie podawane jest wapno niegaszone za pomocą sprężonego powietrza przez przewód sięgający końca świdra. Obroty świdra powodują wymieszanie wapna z gruntem rodzimym. Grunt stabilizacyjny tworzący kolumnę ma wytrzymałość średnio 10-20razy większą niż grunt rodzimy. Wykonanie kolumny powoduje zwiększenie wytrzymałości gruntu znajdującego się między kolumnami, stabilizacja osuwisk zboczy.
Zamrażanie eruntu-stosuie się przy robotach głębokich gdy potrzebne jest głębienie i odbudowywanie szybów do celów górniczych, w gruntach słabych i nawodnionych. Po zamrożeniu wody w porach gruntu powstaje masa lodowo-gruntowa nieprzepuszczalna dla wody i mająca dość dużą wytrzymałość na ściskanie. W celu zamrożenia gruntu dookoła wykopu wykonuje się otwory co l-l,5m w odległości l,5m od obrysu wykopu. Do otworu zapuszcza się rury pionowe zamknięte od spodu o średnicach 10-14m przez które przepływa ciecz zamarzająca w temp -25c.Jako cieczy używa się chlorku wapnia lub płynnego C02.Ciecz zamrażająca wtłaczana jest do rur zamrażających od dołu i podnosząc się ku górze, ogrzewa się i pobiera jednocześnie ciepło z gruntu przez ścianki rur zamrażających. Przy bardzo silnym ruchu wody np. silnym jej odpompowaniu zamrożenie jest niemożliwe.
Spiekanie gruntu-stosuie się przeważnie do lessów. Można stosować nagrzane powietrze lub paliwo płynne. Spiekanie rozgrzanym powietrzem polega na wtłoczeniu do otworu wiertniczego o średnicy 5-10cm pod ciśnieniem powietrza nagrzanego do temp 700-800C.Less nabiera właściwości cegły. Wytrzymałość na ściskanie wzrasta 5-8 razy w stosunku do stanu początkowego. Do spiekania za pomocą paliwa płynnego wykonuje się dwa otwory obok siebie ,połączone u dołu. Do jednego otworu dostarcza się przewodem paliwo płynne i zapala nad dnem. Przy spalaniu paliwa wytwarza się temp 2500c przy otworze,która spowoduje spieczenie gruntu wokół siebie.
Zbrojenie gruntu-poleca na umieszczeniu w gruncie wkładek o dużej wytrzymałości .Stosowane geosiatki, wkładki z geowłóknin, materiały odpadowe; opony kompozyty gruntowe. Grunt zbrojony jest materiałym konstrukcyjnym złożonym z nasypanego gruntu wzmocnionego taśmami z materiału wytrzymałego na rozciąganie na ogół ze stali, tworzyw sztucznych-polietylenu. Najczęściej spełnia role ściany oporowej. Jako materiał powinny być stosowane grunty niespoiste. Taśmy zbrojeniowe wykonane ze stali żebrowanej mają grubość nie mniejszą niż 5mm i szerokość co najmniej 40mm oraz ich długość nie powinna być mniejsza niż 0,7wysokości ściany oporowej.
Geowłókniny- maty z włókien sztucznych, stosowane w celu polepszenia warunków gruntowych. Stosowane są do zbrojenia gruntu, drenażu,ochrony przed erozją. Są stosowane pod drogi lub nasypy, do wzmacniania słabego podłoża, w konstrukcjach oporowych. Mata służy do oddzielenia podłoża od nasypu jak tez do przekazywania naprężenia na większą powierzchnię.
Geosiatki- wykonane są z odpowiednio połączonych metodą zgrzewania pasków geosyntetyku. Przeznaczone do obudowy bardzo stromych zboczy, wykonania podbudów nawierzchni gruntowych dróg i parkingów. Opony-do obudowy wysypisk śmieci, ścian oporowych z kaszyc, odpadów przemysłowych zawierających substancje agresywne
Technologia bg tonową nja^wdjiego^^ R metoda podawania m.b. pod wodę
przez rurę. Podstawową zasadą jest takie podawanie mieszanki, aby nie nastąpiło przerwanie ciągłości jej wypływania z rury i wymieszania z zawiesiną. Zależnie od długości betonowanego