93164

Kierunki przepływu odpowiadają liniom największego spadku, tzn. są prostopadłe do przebiegu hydroizohips. Chcąc wyznaczyć lokalnie kierunki przepływu wód podziemnych należy co najmniej w trzech otworach obserwacyjnych, rozmieszczonych na wierzchołkach trójkąta równobocznego, zaniwelować bardzo dokładnie wysokość zwierciadła wody gruntowej. Odległość między otworami w zależności od terenu wynoszą od około 30m do 500m. Większe odległości stosujemy w terenie równinnym. Punkty obserwacyjne z wysokością zwierciadła wody podziemnej nanosimy na plan sytuacyjny, kreślimy boki trójkąta, na których znajdujemy przez interpolację punkty równych wysokości. Łącząc te punkty liniami prostymi otrzymujemy hydroizohipsy trójkąta badawczego. Kierunki przepływu będą prostopadłe do hydroizohips.

Przebieg hydroizohips w rejonie rzeki drenującej:

Hydroizohipsa - linia łącząca na mapie punkty swobodnego zwierciadła wody podziemnej, leżące na tej samej wysokości względem przyjętego poziomu odniesienia, z reguły morza.

Hy droizopieza - linia łącząca na mapie punkty napiętego zwierciadła wód podziemnych, leżące na tej samej wysokości względem przyjętego poziomu odniesienia, z reguły morza.

- linie łączące na mapie punkty zwierciadła wody podziemnej występujące na jednakowych głębokościach od powierzclini terenu.

a- Rz .drenująca

ł

b- Rz. Infiltrująca