3389186909

drugiej połowie lat 70. (Człowiek z marmuru Wajdy, Barwy ochronne Zanussiego). Reżyser podważa tu stereotyp artysty „zaangażowanego”, którego celem jest bezkompromisowa walka z zakłamaną rzeczywistością PRL - zamiast dyskutować o problemach etycznych typu: prawda, wolność, odpowiedzialność, zrobił animacje o likwidacji ulicznych kiosków plakatowych. Wykorzystał do tego innowacyjną metodę non-camera, polegającą na malowaniu obrazów bezpośrednio na taśmie celuloidowej.

Przed prezentacją filmu nauczyciel prosi uczniów, by zwrócili uwagę nie tylko na obraz, ale i dźwięk - muzykę skomponował sam reżyser, a żartobliwo-ironiczny komentarz wykonuje pracownica fizyczna Krakowskiego Studia Filmów Animowanych, pani Aniela Jaskólska.

2.    Prezentacja filmu.

3.    Rozmowa na temat filmu. Uczniowie powinni zauważyć, że:

•    szybko zmieniające się obrazy kontrastują z amatorską, celowo nieporadną melorecytacją pani Anieli;

•    tytuł filmu pozostaje w opozycji do podjętej tematyki;

•    reżyser podjął dyskusję ze stereotypowymi przekonaniami o kulturotwórczej roli elit, inteligencji, autorytetów czy instytucji - tu o udziale społeczeństwa w szeroko rozumianym życiu kulturalnym decydowały uliczne kioski, czyli powszechna dostępność informacji;

•    animacja operuje groteską;

•    efektem zaniku życia kulturowego stał się wzrost alkoholizmu wśród mieszkańców miasta - to stwierdzenie powinno stać się punktem wyjścia do dyskusji na temat roli kultury w życiu społeczeństwa XXI wieku.

•    Nauczyciel może zapisać na tablicy następujące pytania pomocnicze:

>    Co kryje się pod terminem kultura?

>    Do czego kultura jest potrzebna? Czy pełni jakąś funkcję w społeczeństwie XXI wieku?

>    Co dziś pełni funkcję ulicznych kiosków z filmu, przekazujących informacje o życiu kulturalnym?

>    Czy korzystasz z wytworów kultury? W jaki sposób? Po co?

4.    Ostatnia część lekcji to ocena aktywności uczniów.

9